Valla öyle bir alışıyorsun ki bebeğini bırakmamak için ücretsiz izne ayrılıyorsun :D bir buçuk senedir evdeyim bebeğimle, şimdi ikinci bebeğimizi bekliyoruz, iş hayatını özledğğim çok az zaman olmuştur. Geceleri deliksiz kesintisiz uyumak artık çok uzak bir hayal gibi geçenlerde eşime ikinci doğmadan beş altı saat kesintisiz bir uyusam doysam diyorum :) şimdi bebeğimi bırakıp işe nasıl döneceğim onları hangi bakıcıya veya kreşe versem iyi olurlar veya iyi olurlar mı üç yaşına da gelse bir başkası benim gibi bakar mı vs korkuları ile işe dönmemek için direniyorum inşallah ikinciyi de en az iki yaşına getirene kadar kalırım yanlarında sonrası Allah kerim. Annelik çok zor gerçekten çok zor, ama bir o kadar da tatlı kıymetli. Emek olmadan yemek olmuyor işte onlar bizim emek verdiğimiz geleceğin çiçekleri olacaklar inşallah. Bu arada birtakım maddi zorluklar da doğdu ama eşim de ben de çocukların mutluluğunu iyiliğini düşünerek biraz daha sabredip işi erteliyoruz maddi sıkıntılar nasıl olsa hallolur ama benim bizim onlarla geçireceğimiz şu günler asla geri gelmeyecek her anına şahit olmak istiyorum ve bu çok keyif veriyor. Hiç korkma. Anne olduğun gün o her şeyden önce gelecek göreceksin.❣️
