seni anlıyorum,benzer süreçler yaşadım. ailemde hiç kapalı yoktu ve ben de baya acıktım. ilk kapandım, nasıl giyineceğimi bilmiyordum,hicbir şeyi yakistiramiyordum,pahalı kapalı kıyafetleri alıyordum yine olmuyordu. pantolon tişört giymeyi ozluyordum,eşarp takmak zor geliyordu, sürekli ailemin vereceği tepkiyi,insanlar hakkımda ne der diye düşünüyordum, ki ailem hiç iyi tepki vermedi.ayrica eşimin beni beğenmeyeceğini düşünüyordum,etrafında da bir sürü güzel kadın olan bir iste çalışıyor.
sonra hepsini bir tarafa attım,tabi kolay olmuyor, tesettürle ilgili kıtaplar okumak,sohbetler dinlemek gerekiyor.
sonra topuklulari çöpe attım,dar kıyafetlerden kurtuldum,kasları almayı bıraktım, makyaj malzemelerini attım. sonra ilgi çekmeyen koyu renkler giymeye başladım, sonunda huzur buldum. suslu ve kapalıyken hiç huzurlu değildim, bir kot ve tişörtle daha az ilgi çekerdim diye düşünüyordum.
insanlar ne der diye düşünmeyi azalttım, tabi bu süreç kolay olmuyor, 6 yıl oldu tesettüre gireli
huzurlu olmak istiyorsan insanları boşver,her denilene gül ve geç