Aynı durumu yaşadım lakin bir tek farkla.. Bana şunu şunu ye demediler. Büyük ultrasona yönlendirdiler. Ertesi gün oraya gittik, sonuç aynı çıkınca doktorum; Ya anne baba minyon olduğu için karın çevresi 2 hafta geride kalmış gibi görünğyor ya da plasentan artık bebeğüni besleyemiyor o yüzden geri kalmış. 2. Sebepten dolayı riske atmayıp doğumu başlatmamız gerekiyor. Gece 12'den sonra hiçbir şey yeme ve yarın sabah 7'de burada ol, yatışını yapalım, dedi. Normal doğum istediğim için suni sancı talep ettim. Bebeğin kaldıramayabilir normal doğumu dediler yine de suni sancıyı vermeye başladılar. Sancılarım henüz çok çok hafif başlamışken bile bebeğimin kalp atışları düşmeye başladı ve daha fazla riske atmadık, sezeryana hazırlandık. 38+5'te sezeryan ile bebeğimi dünyaya getirdim. Çok şükür bebeğim sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi. Sadece biraz yorgundu, o yüzden mama istediler, mama verdik. Kısa bir süre oksijen verdiler sonra bebeğimi yanıma getirdiler. Sezeryan ile doğumu asla istemediğim için psikolojik olarak hiç hazır değildim ve 3 ay boyunca aklıma her geldiğinde gözyaşlarımı tutamadım. Bebeğimi doğurdum diyemedim. Çünkü bana göre doğum yapamamıştım. Uyuyup uyandım ve bebeğimi karnımdan almışlardı. Kendimi beceriksiz gibi hissettim. 3 ay sonunda yavaş yavaş kabullendim durumu. Şuan, ikinci bebeğime hamileyim. Normal doğum da olsa, sezeryan da olsa önemli olan sağlıklı olması diyorum. Çok şükür sağlıklı oldu. Normal doğum diye diretseydim belki kalıcı bir sıkıntı oluşabilirdi yahut Allah korusun bebeğimi kaybedebilirdim. Böyle detaylı anlatmamın sebebi, psikolojik olarak kendinizi sezeryana da alıştırın ki, sonrasında benim gibi çok üzülmeyin. İnşallah her şey yolunda gider ve gönlünüzce olur. Sağlıklı, sıhhatli bir şekilde bebişinizi kucaınıza alırsınız.