Bende ilk gebeligimde normal doğumu çok arzu ediyordum fakat bebek makat geliş olduğu için 38 haftaya gün verildi ve tam bayiltilarak sezeryan oldum mecbur, sezeryandan hep korkardım fakat ne hikmetse o gün sadece heyecan vardi :) sezeryan sonrasi odama alındım hemşireler bir süre sonra giydirdiler bebeğimi emzirdim vs ayağa kaldırdılar yürüttüler, hiç agrım sızım olmadı Allah var zaten his kaybı oluyor ve devamlı serum veriliyor.. ammaa psikolojik de olabilir bilmiyorum şuan ama hep kambur kalıcam sanıyodum bi türlü beli dogrultamadim dikişlerden kaynaklı:D geçti ama sonra ilk haftalar annem yanımda kaldı bana çok destek odu, korse vs kullanmadım ama doğumda aldığım kiloların hepsini çok ani bir şekilde verdim iştahsızlık vardi bende birde kabız olurumda dikişlerim zarar gorur korkusu :D şimdi dusunuyorum da 6 yıl geçti ne saçma düşüncelere girmişim.. ama icimde kaldı bu yüzden birdahaki doğumum bir aksilik çıkmaz ise inşaAllah da çıkmaz normal planlanıyor:)