Bu postu açmak bana da nasip oldu çok şükür.
Pazartesi günü hastaneye gitmiştim doktorum haftan geçiyor seni önümüzdeki pazartesi günü duruma göre normal veya sezeryan Yaparız dedi. Dün de geceden beri ağrım vardı. Akşam saat 21:30 gibi hastaneye gittik. Ben gitmek istemiyordum çünkü suyum gelmemişti. Zaten pazar günden beri de nişanım geliyordu. Sadece suyumun gelmesini biraz daha sancı çekip açılmam olsun istiyordum. Çünkü bebek normal duruyordu. Normal doğuma hazırlamıştım kendimi. Hastaneye gittik nst de çok sancim çıkmadı ama 2 cm açıklık ve suyum sızıntılı geliyormuş. Ben fark etmedim. Daha sonra beni doğumhaneye yatırdılar. Bir de orada alttan muayene ettiler. Bebek kanala girememiş. Sancım da çok çıkmadı yine. Sonra beni apar topar sezeryana aldılar. Belden uyuşturmalıydı. Meğerse oğlumun boynuna iki kere kordon dolanmış ondan kanala girememiş bir de 1 hafta da gelişimi önde gidiyordu 3000 kilo üzerindeydi iri bebek olabilir demişti doktorum. İnanın ki o kadar çok korku ve telaş yaptım ki istemsiz bacaklarım titriyordu ve ben kendimi durduramıyordum. En sonun da sezeryan olup bebeğimi bana gösterdiklerinde dünyalar benim oldu. Dedim ki kendi kendime sen o kadar sanci çek bir ağlama sesi bir melek kokusunu kokla. Bütün herseyi unut. Harika bir duyguydu. Ameliyat bitti. Normal odaya alındım. Bebeğim yanımda sütüm de hemen geldi. Çok şükür. İlk gebeliğim bu arada. İster sezeryan ister normal olsun. İnsan yavrusunu kucağına aldığında bütün herseyi unutuyor. Rabbım bebeklerinizi kucağınıza almayı nasip etsin. Rabbım bebek sahibi olmak isteyen herkese nasip etsin.
Sorularınız varsa müsait oldukça cevaplarım. 
)