Canim öncelikle ne şekilde olursa olsun sağlıkla kucağına alırsın insallah, ben sana nasıl karar verdiğimi anlatayım fikir olur belki.
Öncelikle çevre baskını kafandan at kim ne derse desin 9 aydır karnında sen taşıyorsun onun annesi sensin kendin ve bebeğin için en doğru kararı sen verebilirsin.
Benimde ilk hamileligim, başından beri kendisi nasil gelmek istiyorsa oyle gelsin dusuncesindeydim açıkçası ama içten içe normalden de korkmuyor değildim, daha sonra plansız bir tayinden dolayı ailemizden baya bir uzağa taşındık haliyle doktorumda değişti. İlk kontrolde doktorum nasil doğum yapmak istediğimi sordu ama öncesinde ikisi içinde bilgi verdi, benim bebeğim 2 hafta önden gidiyor iri bir bebek bende minyon tipliyim 49 kiloyla hamile kaldım, normal doğumda oluşabilecek komplikasyonlardan bahsetti ve sezaryen doğumun daha çok bizim kontrolümüz altında olduğundan bahsetti. Tabi ki ikisininde zorlukları var fakat normal doğumdan sonra vajinal genişleme idrar kaçırma vs gibi problemlerden de bahsetti. Açıkçası bunları zaten biliyordum ve ne yalan soyliyim ikisininde olmasını istemiyordum. O yüzden sezaryen olmaya karar verdim. (Bu arada tek sebebi anlattığım değil, benim eşim deniz subayı ve doğumdan önce uzun bir seyire çıktı suan yalnızım ve eğer normal doğumu bekleseydik muhtemelen de yanımda olamıcak burada tanıdığımız kimse de yok ve normal doğumu beklememiz imkansızdı bizde planlı olmasını istedik ve eşim öncesinde izine çıkıp gelebilecek yanıma, diğer bir sebepte buydu yani) Doktorumda hiç bir şekilde ısrar etmedi senin doğumun senin kararın dedi ve kararımı onayladı. En erken 6 veya 7 kasıma gün verdi hayırlısıyla az bir zaman kaldı heyecanla bekliyoruz bebişimizi :) İlk defa ameliyata gireceğim fakat kötü tecrübeleri kafama takıp kendimi benim doğumumda kötü geçecek diye şartlandirmadim, hep olumlu düşündüm hala da öyle heyecanlıyım fakat korkmuyorum sağlıkla kucağımıza aliriz insallah
Biraz uzun oldu kusura bakma her detayı anlatmak istedim