Merhaba..30 haftalık hamileyim.Eşime tapıyordum,insan her gün şükreder mi,onunla her anım benim için çok anlamlıydı.5 yıllık evliyim.bu zamana kadar cinsel anlamda eşimde hep bir tutukluk vardı.soğuktu.hep bahanesi hazırdı.yorgunum,iş stresi çok fazla vs..tüp bebek ilk denememizde hamile kaldım,beraber havalara uçtuk.Hamileliğimin 16.haftasında eşimin (10 yıldır beraberiz,her şeyden çok güvenirdim ona,asla yapmaz derdim)aslında iş çok stresli diye bahanelerin arkasına saklandığı zamanlarda başka kadınlarla sohbetini öğrendim tesadüfen.en yakın arkadaşım dediği adamın evli olmasına rağmen yatmadığı kadının kalmadığını öğrendim.biz 2 yıl önce faturaları zar zor öderken,eşimin kumar oynadığını öğrendim.ve yıllardır gece gündüz porno izlediğini..herkes yapar,o yapmazdı.bu hayatta büyük konuşmamak gerektiğini çok acı bir şekilde öğrendim..16. haftada ilk öğrendiğimde bebeği aldırmak istedim.sırf eşimi baba yapmamak için.30.haftaya geldik,hala acı çekiyorum.biliyorum bebeğimde etkileniyor.elimde değil.eşim bu süre zarfında hep sessiz kaldı.brn seni aldatmadım dedi ve sustu.o hiç eskisi gibi olacağımıza olan inancını yitirmedi.artık bana daha sık sarılıyor,benimle birlikte olmak için fırsatı kolluyor..ama ben de pek çok şey öldükten sonra gerçekten nafile.çok saf ve temiz sevmiştim onu.tutunduğum dal olmuş meğer o.şimdi koca bir boşluk.kusura bakmayın başınızı şişirdim.