Bugün karantinada 7. Günüm ve en kritik günü geçirdiğimi söyledi doktor. Açıkçası ben hayatımda ilk defa bu kadar inişli çıkışlı ve ne yapacağı tahmin edilemez bir hastalık geçiyorum. Grip gibi olduğunu söyleyenler var ama inanın o kadar basit değil. Hastalığı her ne kadar hafif ve orta şiddette geçirsem de 5 dakikam 5 dakikamı tutmuyor. Her şey güllük gülistanlıkken bir bakmışsınız yataktan çıkamıyorsunuz. Birden fenalaşıyorsunuz 5 dakika sonra hiçbir şey olmamış gibi ayaktasınız. 7. Günden sonra şunu anladım moral motivasyon çok önemli. İlaçsız bir şekilde evde kendimi iyileştirmeye çalışıyorum moral olarak çökmemek tedavinin %75 i gerçekten. Nefes darlığı dışında tüm belirtilerini mükemmel bir şekilde yaşıyorum. Çok zor ve korkunç bir hastalık ama bebeğim için ayakta durmaya gayret ediyorum. Uzun zamandan sonra bugün bebeğimin kalp atışlarını duydum. Beni acil doğumhaneye yönlendirdiler. O sesi duyunca bir kez daha şükrettim. Hamile arkadaşlarımdan ricam tedbiri elden bırakmayın. Bir de eğer aşı olabiliyorsanız doktorunuza sorup covit aşısı olun. Ben aşı olmayı erteledim daha doğrusu annem aşı olmama karşıydı biraz ve olan oldu. Eşim de pozitif ama çift aşılı o yüzden hastalığı belirtisiz atlatıyor. Tabiki aşı olup olmamak da sizin kararınız. Sadece kimsenin benim yaşadığım şeyleri yaşamasını istemediğim için paylaşmak istedim. Son olarak lütfen bana dua edin
650,377 soru
3,424,802 cevap
4,257,029 yorum
183,795 üye