Merhaba. Kötü doğum yoktur, zorlandığımız doğum vardır, siz hep böyle düşünün. 39+6 da doktora gittim, hiçbir açılma yok, git bekleyelim dedi. Ben de yarın 40 olacak və kızım gelicek, biliyorum dedim) eve gelince dus almaya girdim ve sancım 2 dak aralıkla duzenli başladı. Doktoru aradım, hayir nasil oldu, gel bakalım dedi. Gittigimde çok şaşırdı çünki aşırı sancı çıktı nstde. Ama ben gayet iyi hiss ediyordum, adet sancısı gibi. 2 defa hastaneye gittim geldim, açılma az dediler. Evde bekleyeyim dedim. O arada nişan geldi, 15-20 dakdan bir duşa girdim, sancıyı çok hafifletiyor. Squat yaptim) 12-de hastaneye yatisim yapildi (gece) 3 bucuk oldu gece artik doğum olayı bitmek uzere, ama kızım aşağı inmedi. Doktor hem benim hem kızımın hayati riske giriyordu diye hemen ameliyata aldi.15 dak sonra kızımı gördüm. Tek sorun, sancimin ilk andan 2 dak aralıkla duzenli gelmesi oldu, o da 16 saat olunca insan sonda çok zorlaniyor. Ama cekilmeyecek bir agri deyildi. İnsana hakikaten o an güç geliyor. Hep dua ettim. Doğum sonrası ogrendim ki, diafragm fitigim var ve doğumumun gerçeklesmesi zaten mümkünsüzmus) yanı boşuna o kadar sancı- ama yine olsa yine denerim. İlk 10 gün hep hatirlayip ağladım, Şimdi 14 ay gecti, güzel bir hatiraya dönüşmus, hatta 2.ciye hamile kaldim :)