Bu güzel süreci sonunda bende tamamladım arkadaşlar. Size doğum hikayemi anlatmak istiyorum. Hamileliğim normal seyrinde giderken 33.haftalarda tansiyonum yükselmeye başladı. 1 hafta içerisinde ilaçta kullansam ara ara tansiyonum 14-9 falan oluyordu. 34.haftamda ozeldeki doktorum bebeğin kilosu falan iyi sezeryanla bugün alalım tansiyon riskli yada araştırma hastanesine git onlar kontrol altında tutsun anne karnında ölüm falan gerçekleşe biliyor tansiyon yükselince demişti. Bende kalktım İstanbul'da Zeynep Kamil Hastanesi'ne gittim biryandan da sezeryan değilde normal doğum istiyordum. Zeynep Kamil hastanesinde ilaçlarla falan 37 ye kadar idare edebildim en son ilaca rağmen yükselince yatış verdi birkaç gün hastanede kontrol altına alındı 38.haftada suni sanciyla normal doğumu başlatıriz dediler. Doğumhane kısmı çok iyi değildi tansiyon yükseldiği an hemen müdahale olsun diye doğumhaneye indiriyorlar düzelince periantoloji servisine odalara alınıyorsun. Dogumhanede 6 kişilik odalarda yatışın oluyor telefon falan herşeyin elinden alınıyor dışarıdakiler senden haber alamıyorlar gerçekten o kısmı çok zor. Sırf normal doğum istediğim ve bebeğim az daha büyüsün diye devlet hastanesinede gitmeye başladım. Esiminde yanımda olmasini istediğim için ozeldeki doktorumdan devletin suni vereceğini kendisi veremez mi diye sordum oda tek yol sezeryan dedi. Cuma devlette suni sancıyla doğum baslicakti ama persembe içime bir şüphe düştü akşam 10 da eşime farklı bir özele daha gidelim dedim önceden tanıdığım baska bir doktora hemen gittik. Kontrollerde çatin müsait ama açıklığın yok. Nts de bebegimin kalp atışlarinin yavaşladığı çıktı. Sakın suni deneme bebeğin dayanamaz heranda birşey olabilir düşün taşın riske atma bebeğini sezeryanla alalım dediler. Ona birşey olacak korkusuyla 15 dk içinde doğum kararı verdim normal istesem bile hiç birşey bebeğimden önemli değildi. Ameliyat spinal anestezi olacaktı ama ne kadar beklensede her kesikte uyuşmadiği hissettiğim için mecburi tamamen uyuttular bu sırada tansiyonum da yükseldi.Bebegimin doğum anını görememis oldum. Uyandığımda eşim kapıda ağlıyor bebeğim Allah'a şükür sapasağlam doğmuştu. Normalde doktorlar 3500 gram derken 2850 gram doğdu bebeğim. Sezeryan ağrısı gerçekten ilk başta çok oluyor yalan söylemeye gerek yok 1 gün esimin yardımlarıyla idare ettim hatta çok söyleniyordum canım acıyor diye. Takı bebeğimin kan ve topuk kanı alınırken ağlamalarıni duyana kadar o yataktan nasıl kalktım odadan çıktım hemşirelerin oraya gittim bilmiyorum kan alınan odanın kapısında bebeğim agladikca bende hüngür hüngür ağlamaya başladım tek aklımdan geçen Allahim benim acım dinmesede olur oğlumun acısı geçsin kucağımda odaya getirdim yavrumu 2 gün sonra eve geldiğimde Allah'ım bir güç veriyor hastanede adım bile zor atarken evime bebegime bakmaya başladım. Kayinvalidemi bile evine yolladim. Diyeceğim sezeryandan korkayin herşeyin bir zorluğu var ilk çıktığimda eşime ben bir daha çocuk yapmam bu nasıl aci derken bugün 3.gunu tüm işlerimi kendim halledip neyse bu bala değer ileride kardeş yaparız diyorum. Her acı eninde sonunda diniyor zorluklar bitiyor. İyikide özelde doğum yapmışım dedim çünkü eşimin desteği bana çok fazlaydı 118 kiloya kadar gelmiştim tuvalete heryere eşim yardımcı oldu hakkını ödeyemem eşiniz ilgiliyse yanınızda tek eşinizle bile süreç halloluyor biz öyle hallettik evimizde ilk gecemizi de hallettik başardık. Çok uzun oldu hakkınızı helal edin Rabbim hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin. Çocuk sahibi olmak isteyen tüm doslarima dua ediyorum Rabbim kucağınızi doldursun inşallah. Sorusu olanlar sorabilir arkadaşlar elimden gelince yardımcı olurum.