17gun oldu doğum yapalı ilk bir hafta ilk ve son dedim resmen bidaha çocuk falan yok, tabi hem dikiş acısı hem de lohusalık psikolojisi bebise meme tutturmak falan derken... Dikislerim 10.gun alındı o zamana kadar bebeğimi biri vermeden kucağıma alamadım ,eğilip ona bakamadım altını değiştiremedim çünkü mobilyalar biraz alcak ve karnımi eğmem gerekiyordu sadece emzirmeden emzirmeye bebeğim kucağıma geliyodu ,dikislerim alınana kadar hep oturur pozisyonda salonda koltukta uyudum ,uzansam belki uzanabilirdim ama korktum dikislere bişey olur diye, çamaşırıma varana kadar annem eşim giydiiriyodu egilemiyodum ya da psikolojik olarak eğilmek istemiyodum çünkü kendimi 10.gune sartlamistim diskilerim alınsın ondan sonra istediğimi yaparım diye. ameliyattan sonra baş ağrısı falan olmadı kahve almıştım ama içmedim hiç ameliyatt sonrası omzumda bı titreme oldu o da soguktanmis galiba öyle dediler birde kusmusum onu hatırlamıyorum, öğlen doğum yaptım akşamına yürüttüler ertesi gün oglende çıktım ,ilk 4-5 gün zordu ama bebeğim ne zaman emmek için gelse tüm acılarım geciyodu. Yani her doğum Kendi içinde zordur kendini korktuma olacak olan şeyler bunlar ,nasıl baş edeceğini öğren stres yapma bir şekilde geçiyor hepsi herkesin sezeryan hikayesi de farklıdır bazıları çok etkilenir bazıları hiç ya da az sen kendininkine konsttanre ol ,Allah hayırlı doğumlar nasip etsin
