Merhaba kızlar... 9 aylık serüvenin de çok şükür sonuna gelmiş bulunmaktayım :) burada neyi merak ettiysem, aklıma ne takıldıysa sordum ve çok güzel dönüşler aldım hepinizden Allah razı olsun :) Gelelim doğum hikayeme... 
35 haftadan beri inatla kafasını döndürmek istemeyen canım oğlum. 39+1 de sezeryan ile dünyaya geldi. Spinal sezeryan oldum iğne vurulurken hiçbir şey hissetmedim. İğneyi vurduktan ve uyuşmaya başladıktan sonra sontayı taktılar onu da hissetmedim. Doktor geldi ve sohbet ediyorlar sanırken doğum olmuştu bitmişti bile. Ben hiçbir şey hissetmedim bebeğimin sesini duyunca dünyada ki bütün sesler sustu sanki :) 6 saat sonra uyuşukluk geçince biraz sızlama şeklinde ağrım oldu onda da ağrı kesici yaptılar ve ilk kalkış için geldiklerin de sontayı çıkardılar derin nefes al dediler nefesi alırken çıkarmışlar acı yoktu yani. İlk kalkışta ve yürümede zorlandım bugün 3. Günüm ve bütün herşeyimi kendim halledebiliyorum. Çok şükür.. Hafif şekilde sızlıyor o da çok fazla yorunca kendimi onun haricinde herşey çok güzel.. :) bebeğim ve ben çok sağlıklıyız... Rabbim dileyen isteyen herkese nasip etsin inşallah ❤️ doğum için gün sayan arkadaşlar içinde Rabbim bir avazda kurtarsın inşallah.. :) hakkınızı helal edin uzun oldu biraz :)