Sezeryan doğumu bi kenara bırka hiçkimseyi dinleme bile. Ama senden ricam yazdıklarımı sonuna kadar oku. Bak sana bu kadarını söylüyorum. Daha dün eşimle konustuk ve şunu dedim, dünyada ne olsa yaparım ama sadece doğum yapamam diyordum hep kendime, 36 hafta gectı ama gelde bana sor.. Öncelikle şöyle diyeyim su gelmesiyle ilgili ne yaparım ederim boşalırsa ya bebeğe bişey olursa dedim her zaman. Ve nitekim suyumun gelmesiyle doğum sürecim başladı. Doktorumu kendim aradım. Telefonu kapalıydı!!!! Düşünebiliyormusun, ben doğuramam derken doğurtcak doktora bile ulaşamamıştım saat gece 23.30..
Hemen asistanını aradım ve hiç acele etmeden suyum geldiği halde duşuma girdim yıkandım paklandım. Depend emici kulot almıştım onu hazor tuttum. Doktorum aradı, acele etmeden hazorlan ve hastaneye geç dedi. Baktım eşim titriyır, sakince noldu dedim. Bilmiyorum stres galiba dedi. Önce anneleri ara hazırlansınlar, sonrada sen eşofmanını giy evden şunları şunları al ve beni bekle dedim. İnanması güç hayatta herzaman sogukkanlı olan eşim bambaşkaydı. Dependi giydim, giyindim. Herkes toparlanınca evden çıktık 5 kişi araba dolu!!!!!
Hastaneye vardık.. Doktorum sabaha kadar bebeği bekleteceğini ve sezeryanla alacagını soyledı. Hemşirem geldi amelıyat kıyafetımı gıydırdı ve bırkac dakıka içinde ameliyathanedeydim. Ben doktoruma cok guvenıyordum. İyiki de guvenmişim meğer ameliyat ekibide efsaneymiş.. Anestezi uzmanı uygun pozisyon için 2 kişiden destek aldı ve iğneyi hissetmedim bile.. Zaten hemen ayaklarım uyuştu ve yatırdılar. Doktorum geldi hatrımı sordu, ebemle tanıştırdı.. Ve operasyon basladığında sadece karnımda kımıltı hissettim. Sonra bi vaktık bebek geldi, ama hafıf bı bulantı ve iç sıcaklığı hissettim hemn anestezi uzmanına soyledim ben kusmadan bayılmadan bana hava versiler ve rahatladım. ekiple doktorumla fotolar çektirdik, yöresel konservelerden bahsettik, evlilikten bahsettik, en son ebeme nikah şahidimi yapıyordum bitti dediler. Ben aynı anda miyom ameliyatı da oldum o yuzden sonlara doğru miyoma bağlı agrılar hıssettım.
Sonra 2 saat yemek yasaktı, 4 saat sonra da beni ayaga kaldırdılar. Devamında butun gece kısa koridor yuruyusu, bebeği emzirmek, wcye gitmek, bişeyler atıstırmak şeklinde butun gece cabaladım. Bugun 29.gun ve ılkgunden beri hiç yatmadım. Bebegimin herseyiyle ilgilendim. Agrı tabıkı oluyor ama suna inan hissetmiyorsun. Hafta sonu dikişlerimde agrı hissettim doktorum hemen kas gevsetici verdi. Gece yatarken kalkarken evet zorlanıyorum. Ama sabah ufaklıgın bi suratı oluyor muşmula gibi onu görünce agrılarımı unutuyorum...