Ya azonce bi postt okudum 22 hafta hamile istrmiyorum yazmış ne yaşadığını bilemeyiz ama burda bisürü bebek sahibi olmak için nelerinde vazgeçiyor insanlar ayıp gerçekten 18 yaşında ilk düşük yaptım kimse yoktu yanımda eşim asker hastane odasında bile tektim daha sonra 22 haftalık erken doğum yaptım rabbim nasip etmemiş demekki hayırlısı buymuş dedik o kadar canımız yandı ki dört gözle bekliyorduk 19 yaşındaydım bu süreçte aile baskısı bilmem ne hiç umrumda olmadı daha sonra 7 aylık erken dogum yaotım 21 yaşındaydım sezeryana alındım küvezde kaldı bebeğim emziremedim için sıtma tutuyordu vucudum kasılıyordu nefes alamıyordum o kadar zordu ki sonuç tam da süt sağsrken beebğimin öldünü solediler 32 gün yaşadı inanamadım morga gittim orda iste siyah bi bezin içinde tek başına delirmemek elde değildi naptım yine pes etmek yok doğumdan korksamda canımdan olucamı bilsemde pes etmicem eşim asker ayrı kalıyoruz evlst sahibi olalım diye ona bisey olucak stresi erken doğmak isteyen bebeklerim hangisiyle baş aedeceğimi bilmiyorum çok zorlanıyorum ama bikere demedim ben istemiyorum diye zoruma gidiyor sağsalim kucağina alabilecekken istememelerini anlayamıyorum gerçekten
