Allah kolaylık versin inşallah, bu dönemler çok zor ve hiç geçmeyecek gibi geliyor ama bir geçiyor ki kuş gibi oluyor insan. Ben 9. Haftadan 13. Haftaya kadar yoğun bir şekilde yaşadım. Artık her gün ağlıyordum bunalıma girmiştim neredeyse. 13ten sonra ise öyle azaldı ki azıcık oluyordu ve önceki yaşadıklarım yanında takmıyordum bile öyle basit geliyordu. 15-16 haftalarda hepten geçti iştahım açıldı. Yani kademe kademe Sabri öğreten bu kutsal yolculukta heybeye bol bol ecir, sevap, anneliğin kutsiyetini damgalayan irade ve sabrı doldurmak ve tüm bunları kendimiz için olgunlaşma aracı kılmak, mutluluk sebebi görmeye çalışmamız gerekiyor:)