Gercekten eşler ailelerine gelince kıyamıyor bize gelince sanki insan değiliz gibi davranıyorlar ben de boğuluyorum artık ufacık bi rahatsızlığını söyleyince bile sanki daha önce hiç birşey yapmamışsın hiç emeğin geçmemiş gibi davranıyorlar. Sana kendimi örnek vereyim bugun 32+0 hamileyim bugün dahi işe geldim yarından itibaren ayrılırım belki. Hafta içi işe gidiyorum cuma günü öğleden sonra eşimin ailesine gidiyoruz pazar gecesine kadar bu halimle bile bir salise oturamıyorum kalabalık misafirli aile eltim tüp bebek indirmiş oda 25 haftalık kendi içeceği suyu bile doldurmuyor ordaki her allahın günü bütün evi makinelemek dünyanın yemeği bulaşığını yapmak zorundayım yataklarına kadar kurup kaldırıyorum bir gün c.tesi gidelim desem eşim kıyameti koparıyor bir buçuk yıl oldu hala kendi evimizde rahat edemedik her hafta 35 km yol gidiyoruz onlara . bebeğin eşi aşağıda benim sıkıntılı bir gebelik geciriyorum zaten üstüne üstlük başka bir bölüm okuyorum sınavlarım var. Kendi evim çöp gibi daha fazla yapamıyorum işten gelip anca yemek bulaşık hallede biliyorum ayrı mıyız evin içindemiyiz belli değil cok yoruldum gerçekten çok çok Yoruldum bey efendi sabah kalkıp bi cay bile hazırla mıyor ben hazırlanana kadar ben okula vardıktan sonra uyanıp niye uyandırmadın diyor hep alarm çalıyor duyuyor lavaboya gidip geliyor yatagına yine uzanıyor bugün bile ac geldim okula ama ailelerine gelince kıyamıyorlar
