Cok haklisin. Ama baba olmayı bu durumu kabullenemiyor olabilir bunu anlarım. Tuhaf gelir saçma gelir veya istemiyor bile olabilir. Bazı erkekler havalara zıplar kimisi bunu kabullenemez. Aynisi kadınlar içinde geçerli oluyor. Mesela bende çocuğumu kabullenemedim ilk başta sinir stres düzenim bozuldu daha neler neler bunu analık duygusuyla dogan bir kadın yaşayabiliyorsa erkekler daha kolay yaşar. Ben ilgisiz olduğum için bebekten hic bahsetmedim için o daha çok merak etti
Benim eşim normalde de biseyi ustelersem, ilgilenmiyorsun vs dersem ters teper yapacağı varsa da yapmaz huyu bu. Belki sizde de aynı durum olabilir
Naçizane tavsiyem şu olabilir; bence eşinize neden merak etmiyorsun vb. Sorulari tamamen bırakın. Aksine kontrole gidip geldiğiniz de olan durumları kendiliğinden eşine bahset anlat uzun uzun. Bu hafta kalbi oluşuyor gibi oluşumlarından bahset. Sen çok iyi baba olacaksın, sen çok merhametlisin evladın çok şanslı gibi şeyler söyle. O zaman yüzündeki gülümsemeyi farkedeceksin. Benim eşim her kontrole geldi bir kere bile ihmal etmedi herseyle ilgilendi. Sebebi sürekli ona; evladımız senin gibi bi babası olduğu için şanslı dememdi.
Sevgiyle büyümemiş eşim hic, yurtlarda büyümüş dayaklar yemiş. O böyleyken yapmaya başladı ama ben bunun için çok çabaladım.
O senin evladının babası ve sende eşini seviyorsan büyüklük sende kalsın, benim dediklerimi yapmayı dene hic bisey kaybetmezsin. Sevgiler:)