29 yasindayim, 7 yıl sonra hamile kalabilirim maddi manevi tükenerek. İki bebeğim geliyor, onlarla eve tıkılacağım hayatım bitti diye düşünmüyorum. Onlarla hayatı yeniden başka gözlerle yaşayacağım için çok heyecanlıyım. Çok yalnız kalmam gerekirse eşime bırakır çıkarım evden bir süre, annemden kardeşinden rica ederim. Buyuduklerinde yalvarsam da yanımda durmayacaklar arkadaşları ve sevgilileri ile vakit geçirecekler. Hayatımın onlarla geçirebileceğim bu süresi için çok sabırsızim. Ben de korkuyorum ya bakamazsam, ya sağlıksız olurlarsa, ya karakterleri çok çok farklı olursa. Ama güzel düşünmek istiyorum daha bir sorun çıkmadan her şeyi dert edersem ömür boyu mutlu olamam ki...