Merhaba güzel anneler..
Daha önce post açmıştım belki hatırlayanlar olur. ben kısaca kendi hikayemden bahsedip sizlere umut olmak istedim.
2 yıl çocuk hasreti çektikten sonra, çatlatma iğnesi ile hamile kalabildim çok şükür. Pcos hastasiyim o yüzden süreç uzundu. Çok büyük heyecanlar ile öğrendim minik yavrumuzun erkek olduğunu. Artık kalbim oğlum için atmaya başlamıştı. 21. Haftamda detaylı ultrason için gittiğim randevumdan rahim ağzı kisaligi tespit edildi. Ki ben tüm hamileliğimi mide bulantisiz, ağrısız, as ermesiz, ve çok rahat geçiriyordum. Rahim ağzı 3.5 iken 1 hafta dinlenmeme rağmen gittiğim kontrolde 1.6 ya düşmüştü ve acil serklaja aldılar. 22. Haftamdan son zamana kadar sadece ihtiyaç gidermek için kalktım hep yattım. Eşim,kayınvalidem ve annem herseyime destek oldular. 30. Haftaları geçtikten sonra derin bir oh çektim çünkü yaşayan annelerimiz bilir çok zor bir süreç.. hergun oğlumu kaybettiğimi görüyordum rüyalarımda burada yaşayan annelerimiz den destek aldım hep.. 33+5 haftamizda hiçbir sorunum yokken gece 3 buçukta kan geldi. Suyla birlikte gelmiş. Apar topar acile gitti nstde sancım çıkmadı kalp stislarimiz normal fakat bebek artık serklajı çok fazla zorluyordu suyumda azaldığı için ikimizi tehlikeye atmamak adına acil sezeryan alındım. Korkudan mi bilmiyorum ama ben hissediyorum dedim ve panik yaptığım için tamamen bayilttilar. Uyandığımda bebeğim doğmuş beni çıkıyorlardı. Ve bebeğim maalesef mosmordu nefes alamiyormus apar topar yoğun bakıma aldılar. Bebeğimin yüzünü göremedim, kokusunu duyamadım. Odama geçtim ve tektim. Yan odalarda bebekler ağlıyordu ama benim yoktu o kadar zordu ki .. eşime durumunun iyi olmadığını söylemişler tabi bana demediler ertesi gün görmeye gittim morluğu geçmişti. 3 gün sonra entubeden çıkardılar sadece burundan hava desteği vermeye basladilar. Haftada 2 gün 5 dk gorebiliyoruz sadece . Şuan 11. Günümüzdeyiz. Güzeller güzeli oğlum bugün anne ve babasına ilk kez gülümsedi ve gözlerini açtı. Bu o kadar güzel bir his ki .. evet kucağıma alamadım,koynumda uyutamadim yavrumu ama en kısa zamanda kavuşacağız günü hasretle bekliyorum. Erken doğum riski olan annelerim asla korkmayın. Benim yavrum doğduğunda nefes alamadığı için ağlayamadı bile buna rağmen sımsıkı tutundu hayata. Erken gelseler bile çok güçlüler. Rabbim herkese zamanında kucağına almayı nasip etsin inşallah. Bize de bol bol dua edin ki hemen sağlıkla çıkalım teyzeleri :)
Sütüm çok gelmiyor. Rezene,milk tea,bol su,yeşillik tüketiyorum bol bol farklı onerebileceginiz birşeyler varmı acaba ? Çok uzun bir yazı oldu hakkinizi helal edin :)