Güzel anneler ve anne adaylari merhaba dert yakinmak gibi olmasin ama aranizda benim durumumda olan varmi bilmiyorum varsada tavsiye almak istiyorum. Eşimin ailesi ile birlikte yasiyoruz annemi yani kayinvalidemi ciddi anlamda cok severim sagolsun oda beni cok sever seve seve bir oturmayida kabul ettik. Ama cocugum olunca birden durumlar degisir gibi oldu bilmiyorum bebegimi benden kıskandi benim yapilmasini istemedigim seyleri bi sekilde kendisi istedi diye yapmak istedi ben bisey olsun iyi olur dedigimde söyle olur böyle olur diye hep karsi fikrim oldu yani o bana öyle yapinca bende ona karsi kiskandim bebegimi ne yapabilirdimki bebegimi 5dakika fazla kucagimda tutsam suratini asti konusmadi tavir yapti sonra basladi Annem benim oglum benim cocugum falan demeye hadi benim oglum benim cocugum desin anlardimda annem diyimce bilmiyorum eltimden baska torunuda o mesela cok sever babaannesi ve onada hep kendisine anne dedirttirmis 8. 9yaslarinda hala daha bazen benim annem sensin dimi falan der benim oglumunda öyle olmasindan korktum acikcasi uygun bi dille dedim anne lütfen annem diyerek sevme bebegi yarin bi gün dillendigi zaman sana annem derse diger torunun gibi istemem ben dedim suan eltim kizini kiskandigi icin göndermiyo kayinvalidemin yanina cok seviyo onu diye vel hasil kelam 8ay gecti dogumun arasindan ama hala kıskanması var bebegimin üstünden laf carpitmasi falan esim fark etti zaten o durumu dedi sagolsun anne bebek üzerinden laf carpitiyosun yapma bunu diye bende benden büyük esimin annesi saygimi tabikide bozamam ama sorsan kıskanmiyorum diyo ama insan ciddrn anliyo yani kıskandigini bende ondan kıskaniyorum o yüzden esim bile dedi siz dedi bebek olmadan cok cok iyiydiniz gelin kaynana degil anne kız gibiydinizde cocuk olunca cok degistiniz dedi evet haklisin dedim ben simdi seve seve bir geldigim evde oturmak istemiyorum bilmiyorum benmi yanlis düsünüyorum ama sabah kaltigimda oglumla odamizdan cikmak istemiyorum resmen