Sanki bebeği istemiyorum gibi hissediyorum?

Question

İlk gebeligimde kürtaj oldum kalbi gelişmedi. İkincisinde evde düşük yaptım. Şimdi 3ye hamileyim isteyerek gebe kaldım. Gebe kalmadan birkaç ay önce tip1 diyabet hastası olduğumu öğrendim. Başından beri çok zor geciyo. Oksapar iğne kullandım. Günde 4 kez insülin kullanıyorum. Kanama olunca progestan iğneler ilaclar bı sürü şey. Çok ama çok zor geciyo. İştahım çok açıldı hiçbir şey yiyemiyorum. Herkes yerken ben bakıyorum. İyice eve kapandım her şeyden herkesten nefret ediyorum. Şimdilerde de sanki bebeğe karşı hiçbir şey hissetmiyo gibiyim. Sanki sadece artık zamanı gelmişte istemiştim gibi hissediyorum. Konuşuyorum onunla ama hiçbir şey hissedemiyorum. Lütfen yargılamayı ve bana yardımcı olun. 

Answer 1

Bende senin gibiydim ama kaybettim 21. Haftada bakma bı bakıma o benim parçamdı hayatımın akışını belirliycek olan bı prensesti istemezlik değil de bişe hissedemiyordum 5 gündür tekme atiyodu daha yeni içim ısınmaya başlarken bı hafta hastanede onu kaynetme korkusuyla yattığımda anladım o yüzden ağzını dahi açma Allah vermesin ya gitse senden kolun kanadın kırılır çünkü canlı tekmeli cinsiyetli emin ol bu daha farklı olur o yüzden dua et kucağına al benim gibi mezar taşına sarılmak zorunda kalmandansa içinde onu büyütmenin heyecanını yaşa emin ol herşey boş 

Answer 2

Senin çok iyi anlıyorum Canım, benimde gebeliğim çok zor geçti geçiyorda. Başından bulantılar la başlayan sonra 2 kez böbrek taşı düşürdüm sancısı bana yetti . Aynı zamanda ayzamir anneme bakıyorum , sürekli evde hiçbiryere gidemiyorum .İyice daraldim , aslında bebeğini istememek değilde galiba olumsuzluklar insanı çok sarsıyor. Seninle aynı şeyleri hissediyorum .

Answer 3

Kucağına aldığın ve onu kokladigin anı düşün o an herşeyden güzel iyiki diyeceksin çünkü evlat gibisi yok 

Answer 4

Arkadaşımbu yaşadıklarının çoğu eşinden kaynaklı diye düşünüyorum zor zamanlar geçiriyorsun eşinin yardımci olmasi lazım  birtek sen yapmadinya bu çocuğu ne var destek olsa psikolojik olarak ve fiziki olarak anladığım çok ilgilenmiyo derdini bile anlatamıyorsun baksana halbuki bu süreçte hastalığında ve gebeliginde yaninda en.buyuk destekçinin o olmasi lazım Allahtan ümit kesilmez bol bol dua ve tesbih çek Allahım inşallah kalbini rahatlatsin malesef herkes rahat gebelik geçirmiyor benimde 1 kaybım var 1 yaşayan kızım 12 yaşında 2ye hamileyim 8 aylık ama inan çok zorlandım ve hamileligimin tadını çıkaramadim karnim mosmor oksapardan bebeğin hareketlensin hissizliginde geçer Allahın izniyle rabbim sifani versin sağlıkla kucağına al bebeğini 

Answer 5

Bu zorlukların hepsi bitecek..Ben çok istediğim ama umudumun az olduğu zamanda bir gebelik haberiyle mutlu oldum.Amh değerim düşük.Guzel bir gebelik yaşadım doğumum hızlı oldu oğlum kuvozde kaldı 9 gün o günlerde anne otelinde yanındaydım.Ama çıktık kaynanamla oturuyorduk o günler  zor geçti ve hastanedeki gibi hisler besleyemedim oğluma.Aylarca anne gibi hissetmedim.Cok zor bir bebekti kolikti.Ve kalabalık bir evde yaşıyorduk zerre uyuyamadım gunduz o uyurken mahfolmustum artık hayatım sifirlanmisti.4 aylıktı birgün pusetten fayansa düştü kafası carpti.O an biliyor musun ilk defaanne gibi hissettim korktum sarıldım agladim.O ağlarken yüreğim koptu göğsümden sanki.Hemen emzireyim hemen sakinlessin diyordum eşime aglayarak.Sonra evi ayırdık kendime zaman ayirdikça ve oğlumla yalnız kaldikca herşey düzeldi.Ondan önce de beraber yaşıyorken yalnız kalma fırsatı oldukça düşündüm durdum öyle tatlı öyle güzel ki geçti gitti işte.O zamanlar kucağıma alıp ayna karşısında salınıp ninni söylerdim zorla o his o duygu içime gelsin diye.Cunku hep stres hep zorluk vardı hayatımızda.Cok garipgelirdi bebeğimle mutlu olmak güzel vakit geçirmek.O bana ben ona stres kaynağıydık sanki .Şimdi 2 buçuk yaşında deli gibi seviyorum Rabbime bin şükür iyi ki verdi yolladı bizi anne babası seçti.İkinciyi istiyoruz daha yeni.Ve Allah nasip ederse içimdeki o annelik yaralarını saracağım.İnsallah aynı şeyler olmayacak.Her gunumuze bin şükür.Bu yüzden aldığın her ignede şükret.Cok zor ama geçecek bunu bil.Sana anneciiiim dediğinde guldugunde bitiyor.Bulbul gibi konuşuyor şimdi.Kalbim eriyor.Post açacağım herkes okusun diye kapanır ama olsun ulaşabildigi kadar artik

Answer 6

Hormonlar yaşadığınız zor günler psikolojini etkilemiş annesi . Son haftalara geliceksiniz birlikte yaramaz yaramaz tekme atıcak sana , doğduktan sonra gözünün içine bakicak sevimlilikler yapicak annem dicek şimdi nasıl karnında seni yalnız bırakmıyorsa doğduktan sonra da asla seni yalnız birakmicak.  Sen yalnız değilsin kimse anlamasa bebişin anlıcak kocaman dünyada sana arkadaş olucak .  Gunahsiz bie melek taşıyorsun o diğer insanlardan çok farklı.  Sana destek olmaya geliyor bu günlerde geçicek annesi ama olumsuz şeyler düşünme bebeğin heyecanla sana kavuşmayı bekliyor sende onu sevip oksa konus ki ikinizde birbirinizden guc alın :)