Ya bnde şuan durumlar o kadar karisikki anlatamm kız kardeşimin dugunuyle sezeryan olmamın arasında sadece iki gün var annem anca iş güçle ugrasicak yanıma refekatci olarak gelip kalacak kimsem yok oğlum arada kaldı ..oysaki herşeyi o kadar güzel ayarlamistikki son anda bı hastamizdan dolayı apar topar düğün yapilcak ... Ve son bı haftadır sürekli ağlıyorum ama kimseye ne eşime ne annemlere belli etmiyorum onlarada dert olmak istemiyorum ... Aglamammim sebebi hem oğluma kim bakcak hem bana kim refekatci olucak özele gitme ihtimalim bile yok çok çaresizim