Aynen, eyvallahımız yok ne güzel :) ben de o şekilde düşünüyorum. Annemi inanılmaz kıskanıyor! Çok saçma yahu!!! Eşim iş seyahatindeydi, annemlerde kaldım ki 15 dk mesafede oturuyorlar... Söylemedim kaynanama, aradı yeğenimi duyunca öğrendi ve ağlamaya başladı! Vay annene kalmaya gidiyorsun da bana gelmiyorsun diye... E burası benim evim, sizde misafirim rahat edemiyorum dedim. Ama ben de senin annenim dedi, değilsin, kayinvalidemsin dedim... Daha çok ağladı, kesin gorumceler evdeydi onlara duygu sömürüsü yaptı da, kızlar da neyse ki beni haklı buluyor... İsterlerse bulmasinlar, zerre umrumda olmaz, görüşmem olur biter... Daha dün bana, e annene gidiyorsun ben göremiyorum seni dedi... Beni görüp ne yapacaksin, oğlun gelsin çok istiyorsan, şu an uzun yola çıkamıyorum zaten dedim. Eşim gidiyor ben her seferinde gitmiyorum artık :) annemlerin yazlığında oturuyoruz, deniz kenarı diye gelip tatil yapmayı falan düşündüler de asla kabul etmedim. Alsalarmis ev çok istiyorlarsa... Ya da tadilatı bari onlar yaptırsaymis... Bebek olduğunda da ben nasıl rahat edersem o şekilde olsun istiyorum, bir gece bile başka yerde kalamam dedim. Uzak diye kalmamızı istiyorlar sürekli. Annemler bebeğe şimdiden beşik, mama sandalyesi vs aldılar, küvet bile var annemlere gittiğimde kullanayim diye... Kayınvalideme söyledim, salıncak kurarız dedi... Hihi öyle yaparsınız oturur sallanirsiniz artık ona göre yapın dedim.
