Lohusalık depresyonu insanlar yüzünden

Question

Hanımlar lohusa döneminde sizi çıldırtan olaylar varmı?

Maksat muhabbet edelim arkadaşlar 

Answer 1

Hiç unutmam ben. Doğum yaptıktan ertesi gün kız kardeşim boşandı  gece gündüz ağlıyordum kardeşimin yuvasına sebeb olanalir kahr olsunlar kızım iki yaşında doğum günü nü kutluyamiyorum bile kardeşim hatırlayıp üzülmesin diye

Comments

Canım bence kızına odaklanmalısın
Kızkardeşinede gelirsek herşey de bi hayır vardır . Unutma kızının sana ihtiyacı var

---

Öyle tabiki de  kızım daha küçük kız kardeşim severek evlendi çocukları olmadığı için boşandirdilar belki Rabbim ona güzel bir kader nasip eder evlenir bende kızımla kutlarım  şimdi hatırlayıp üzülmesini istemiyorum

---

Canım herşeyin bı zamanı vardır kim bilir belki daha iyi biri kardeşinle karşılaşır ve onunla hayat kurup mutlu olur  .
Unutma hayat sürprizlerle doludur . Önemli olan doğru kişiyi bulmaktır

---

Dua edermisin onun için

---

Çocuk konusuna gelince merak etme 25 yıl sonra bile anne baba olanlar var kardeşin ümidini kesmesin .
Benimde çocuğum olmuyodu eşimle sürekli kavga ederdik ama şimdi bi kızım olucak demekki benim nasibimde bu zamandaymış
Kendimi hep motive ettim bu günler geçecek diye ve geçti.  önemli olan kendini kimsenin laflarıyla mahvetmemek

---

Tabiki dua ederim
Yüce rabbim en kısa zamanda doğru kişiyle karşılaştırsın inşallah sende kendini fazla strese sokma ve kızına odaklan

---

Sağlıkla büyüt inşallah teşekkürler

Answer 2

Zaten lohusa depresyonuna etraftaki insanlar sokuyor kesinlikle yoksa insan bebeğine odaklanıyor zaten tek derdin bebeğine iyi bakmak oluyor. Beni de eşim sokmuştu depresyona bir haftanin sonunda evde patladım annesine falan herkes nasibini almıştı hem söyleyip hem ağlamıştım hiç pişman değilim ohhh iyi yaptım ama unutulmuyor işte. Bir kadın hamileyken,doğumda ve doğum sonrası yaşatılanları unutamıyor hiç.

Answer 3

Suan o depresyondayim sanirim 19 gun oldu ilk gunler cok kotuydum surekli agliyordum kendimi oldurucem niye dogurdum ben bu bebegi diyordum simdi biraz daha azaldi ama gecmedi icimde bir sikinti var surekli huzursuzum uyuyamiyorum psikologa falandan gitti bi ise yaramadi bebegimle daha tam bag kuramadim delirmeden atlatsaydim bende bu sureci kizimla kurdugum hayallerimi yasasaydim baska bisey istemiyorum