Kayınvalidem üniversite hastanesinde rahim alma ameliyatı oldu. Erkek refakatçi kabul etmedikleri ben yanında kaldım. Zaten dört kişi bir odada, tuvaletleri temizleyen yok, leş gibi. Hastalar mecburen giriyordu ben giremedim ta Hastanenin öbür tarafındaki tuvaletlere gittim. Yürütmek gerekiyordu ama kadının kilosu var ameliyatlı kalkmakta zorlanıyor, hemşireler falan asla yardımcı olmuyor tek başına yapamıyorsun, resmen yalvar yakar eşimi yani oğlunu koridorda dolaştirmak için bölüme kabul ettiler. Hemşireye bir şey soruyorsun, acayip tersliyorlar hiçbir neden yokken. Kendi hataları oluyor, ağrılı hastayı azarlıyorlar. Bir komplikasyon oluyor, birilerini bulana kadar kaç oda kaç kat dolaşıyorum, insan ölse ölecek. Sondadan kan döküldü, hizmetlileri çağırdık kaç saat gelmediler, o kan yerde birikti durdu ve o sırada telefonla oynuyorlar kendi köşelerinde. Sonra o kadar üstünkörü sildi ki kan hep kaldı, ben ıslak mendille temizledim. Tek bir gece kaldık ama o kadar kötü bir geceydi ki refakatçi olduğum halde. Dedim Allah imkan verdikçe ben özele gideyim, kendim az yerim orsya veririm parayı. Şu an hamileyim özelde gidiyorum. Daha önce bir operasyon geçirdim, farkı gördüm. Eşim refakat etti, kendi odamız vardı, zaten her şeyi hasta bakıcıları, hemşireler yaptı, eşimin dokunmasına gerek kalmadı. Şehrinde çok iyi, tam teşekküllü hastane vardır, şansın vardır gidersin ama çoğu şehirde bu şans yok.