Canım benim şuan lohusaligin verdiği zorluk. Bebeğe bakmanın verdiği kaygı ile zaten yeterince zor bı surectesin. Annelik Allah tarafından yüreğimize konulan bir duygu. Ve sen çok güzel bir annesin. İç sesin ne diyorsa onu yapmalısın. Falancanin bebeği soyleymis , yok kaynanam atma tutma dedi, annem şunu dedileri aslaaa takma. Sana en büyük tavsiyem. Sen bebeğinin doyduğunu da bilirsin. Huzursuzlugunuda hissedersin. O daha doğalı kaç gün olmuş. Onun için ne kadar zor güvenli alanından çıkıp dünyaya alışmak. Sana çok ihtiyacı var. Bolca kucakla. Bırak geri kalan ne olursa olsun. Bebeğim 40 günlük kızım 4 yasinda. Evimi gel bı gör. Çarşamba pazarı daha derli toplu. Ama umrumda değil. Ne biriken çamaşır . Ne tezgahta kalmış bardaklar. Ben çocuklarımla doya doya vakit geçireyim yeterki. Dediğim gibi asla kimseyi dinleme. Bebeğinle mutlu ol. Keyfini çıkar. Bı daha geri gelmiyo bu günler