Bence gidip psikolojik destek alın.Benim ablamda sizinle aynı durumdaydı ama aldırmayı düşüğü hiç düşünmedi.Yeğenlerim gayette güzel büyüdüler.Bir sorunda olmadı, şuan ikiz gibiler.Sizin de ikiz olabilirdi yani öyle düşünün.Veren ALLAH siz ona kıymayı nasıl düşünürsünüz.İş arkadaşım vardı,benle çalışmaya başlamadan(biz tanışmadan önce) bir kürtaj olmuş.Beraber çalışırken de hamile olduğunu söyledi,işte ağır yükler kaldırmak istedi ki düşsün.Aldirmak istedi ben engel oldum.Cocuk doğdu şimdi dua ediyor bana ki iyi ki bana engel oldun.Oglum doğduktan sonra eşimle aram düzeldi,evimin bereketi,huzuru arttı diye(4.çocuğu)Daha önce kürtaj olduğunda,evimin huzuru kalmadı çocuklarımla hastaneden çıkamadık dedi.
Ve gelelim bana,8 yıl boyunca gitmedigim hastane doktor kalmadı.Bu yola döktüğümüz parayı hiç hesaplamadik.Benden daha fazlasini yapan milyonlarca (kadın) var "ANNE" olmak isteyen.Evet bebek bakmak zor diyebilirsiniz.Ben 2 aylık bir bebeğim olduğu için her nefeste şükrediyorum,olmayanlara nasip olsun diye dua ediyorum.Çünkü olmaması kadar acı verici değil iki bebeğe bakmak.Tabi ki zorlanacaksınız,belki uykusuz belki aç kalacaksiniz çünkü siz anne oldunuz.Biliyorum bu da sizin imtihaniniz.Ama lütfen iyi düşünün.Haberlerde onlarca bebek çöplere atıldı diye günlerce ağladığımı bilirim ben.Doğurup bakamayacaksaniz evet dogurmayin, çöpe atılacak bir bebek dünyaya getirmeyin.Ama iyi düşünün gerçekten o cana kiyabilecek misiniz ?
