Evet ama ben hep bir daha bu çocuğumu ömür boyu emziremeyeceğim deyip kıyamadım ona. Onun da hakkıydı, hamile olmam onun da suçu değil, sorunu değildi. Acısını ondan çıkaramadım. Doktorlar da 5aya kadar müsade etmişti. 3- 3,5ay emzirdim. Baktım hazır olmaya başladı, emmeden durabildiği süre uzadı, Ya Allah bismillah dedim niyet ettim ve oldu elhamdülillah. Evet benimki de ne yaparsan yap uyumuyor. Mesela şuan atlıyor, zıplıyor. 2ye kadar yolu var. Oturcaz mecbur. Ben sağdan soldan destek alıyorum. Anneannesi, halası oyalıyor. Uyuyacağı zaman yanıma alıyorum. Benden başka da uyutabilen yok. Doğum yapınca 1 gece ayrı kalıcaz, kim nasıl uyutacak diye düşünüyorum. Dua ediyorum hastanede 1gece kalmasına izin versinler diye, yoksa ben yokum diye kıyametleri koparacak. O kadar işim zor ama Allah dağına göre kar verir. Evlat nimettir, zulmet değil. Hikmetini zamanı gelince öğreneceğiz, görünüşe aldanmamak lazım. Birde benim gebeliğim kasılmalarla geçiyor, hep yatmam lazım. Düşünün artık... Ama ben hikmete teslim oldum, tevekküldeyim.