Merhaba güzel hamişler. Bebişten buraları unuttum biraz önce bi bakıyım dedim sorularımı görünce duygulandım... kızımın 5 aylık olmasına 10 gün var çok mutlu kıpır kıpır bir bebek. Allah isteyen herkese nasip etsin. Gelelim doğum hikayeme. 28 ekim günü sabahtan yürüyüş yaptım 2 saat yürüdüm sonra eve geldim biraz dinlendim sonra squat yaptım doğum başlatan egzersizler yaptım yemegimi yedim ve biraz uzandım. Tabi o arada aksam olmuştu uyandığımda kızımın hareket etmediğini hissettim. 40+1deydik ve bende hicbir sekilde doğum belirtisi yoktu. Hemen acile gittim nst cekildi yaklaşık 2 saat nst de yattım. O gün doğuma gireceğim hic aklımdan gecmiyordu ama benim bebişin ordaki süresi dolmuş kendi de gelemiyor mecbur sezeryan olmam gerekti. Doktor acil sezeryana almam gerek dedi. Hemen hazırladılar beni tabi ben o arada olayın şokuyla gülüyorum eşim de yanımda degil görevdeydi kayınvalidem yanımdaydı ne oldugunu anlamadan kendimi bir anda ameliyathanede buldum. Saglık personelleri cok olumlu yaklastılar olumsuz bi tavırda bulunup beni strese sokmadılar Allah hepsinden razı olsun. Gece 23.54'te biricik kızıma Miray'ıma kavuştum. 6 dakika daha beklesek 29 ekim doğumlu olacaktı ama nasip aylarca normal doğum yapmak icin elimden geleni yaptım ama olmayınca olmuyormuş. Sezeryandan korkanlar icin özellikle söylüyorum korkulacak hicbir sey yok. Dogumdan önce sezeryan olmaktan çok korkuyordum bir ay kendime gelemem diyordum ama hiçte öyle degilmiş 2. Gün ayaktaydım her işimi kendim yaptım. Bebegimle kendim ilgilendim kimseye ihtiyac duymadım. Simdi bakıyorum zaman ne cabuk gecmis. Az önce miniğimi doyurdum uyuttum o kadar güzel duyguymuş ki annelik. Ama hamileliğimi de özlemiyor degilim her anınızın tadını çıkarın bol bol karnınızı sevin. Insallah sizler de sağlıcakla bebişlerinizi kucağınıza alırsınız
653,643 soru
3,437,653 cevap
4,271,020 yorum
184,705 üye
