Stres, mutsuzluk,sürekli olumsuz düşünceler

Question

Kızlar hayırlı akşamlar daha öncede bu konuda yazmıştım içim belki ferahlar destek olursunuz diye yeniden yazmak istedim. 33 haftalık hamileyim uzunca süredir geçmek bilmeyen takıntılı düşünceler, mutsuzluk,huzursuzluk üzerimde hakim sanki her an bir şey olacakmış gibi hissediyorum normalde namazlarımı kaçırmazdım şimdi onu bile yapmak istemez hale geldim ve vicdan azabı çekiyorum benim gibi olan var mı yada nasıl toparladı. Dikkatim aşırı dağınık, hiç bir şey düşünemez hale geldim bebeğimi bile düşünemiyorum ya bağlanamassam diye korkup iyice tedirgin oluyorum nolur bi çıkış yolu...

Answer 1

Düşüncelerinin gerçek olmadığını tekrar et kendine.. Eğer gerçekleşirse bakarsın çaresine, gelecekle ilgili korkulara takılırsan bugünü olması gerektiği gibi yaşayamazsın..

 Ayrıca 33 haftalık hamilesin, şuan bu şekilde hissetmen çok normal.. Fiziksel anlamda değiştin.. Hormonların etkisiyle ruhsal manada kendini kötü hissediyor olmanda gayet doğal..

Sana önerim hobi edin.. Kendini farklı şeylerle meşgul et.. Zamanın az kalmış, yürüyüş yap, el işi yap, kitap oku vs...

Bak ben depremi yaşamış biri olarak sana şunu söylemek istiyorum, bu dünyada sahip olduğunu sandığın herşey sana ait değil aslında.. Sadece yaşadığın güzel günler senin.. O yüzden güzel düşün ve her gününü güzel yaşa canım.. 

Comments

Çok çaba sarf ediyorum canım ama başaramıyorum

---

Çok çaba sarf ediyorum canım ama başaramıyorum. İnşallah hamilelik sonrasında düzelir

---

Düzelecek elbette şuan bu duyguları yaşamanda hamileliğin bir parçası..
Psikolojik destek alabilecek durumun varsa iyi olur canım. Ayrıca pozitif insanlarla beraber zaman geçirmeye çalış..

---

2 hafta aldım canım pek faydası olmadı fiyatları da bayağı fazla

Answer 2

Oluyor canım bu süreçte hormonlar içinde canlı büyümesi fizyolojik psikolojik değişimler her şey etkiliyor insanı bunun geçici bir sey olduğunu telkin et kendine insanız yorucu bir süreç yıpranıp böyle hallere giriyoruz gayet insani bir durum 

Comments

Canım çok deniyorum ama bi türlü atamıyorum kendime kızıyorum

Answer 3

Bende sizin gibiyim sürekli ağlamaklıyım ağlıyorum hüngür hüngür ne yapacam bilmiyorum bebeğimi üzdüğüm içinde tekrar ağlıyorum o kadar yalnız hissediyorum ki. Kendimi bu psikolojiyle bebek naısl bakacam onu da bilmiyorum hiç kimse umursamıyormuş gibi hissediyorum koskoca evrende tek başıma gibiyim hele ki geçmişten gelen üzüntüler tekrar gün yüzüne çıkıyor benim 

Comments

İnanın aynı durumdayım bir çok şeyide yazmadım bebeğimi bile sahiplenemez hale geldim. Korkuyorum ya ona bakamassam sahip çıkamassam diye

---

Aynı inanın rabbim sağ sağlim kucağımjza almayı nasip etsin bu günleri sevincimizden unutalım yoksa böyle bi. Ömür gitmez

Answer 4

Aynı şey bende de var yani o kadar saçma şeylere takıyorum ki aslında söylesem gülersiniz ilerde bende gülerim ama gerçekten takıyorum yani ben de namazımı hiç aksatmazdım hala aksatmıyorum ama erteliyorum şu saatte kılayım bu saatte kılayım diye ama yinede kılıyorum aklımı çok meşgul etmemeye çalışıyorum misal aklıma geliyor hemen tersini söylüyorum kendime hayır bu çok saçma asıl doğrusu bu diyorum bebeğim için düzelmeye çalışıyorum psikolojimi rahatlatmaya çalışıyorum namazlarımı gene de kılıyorum çünkü rahatlatıyor elhamdülillah misal kur'an hatmi yapcam dedim takıntılar dan 5.cüzü 2 haftaya yakındır bitiremedim son sayfalar havalar düzelsin biraz bahçeye çıkıp mis gibi havayla dinliycem Allah'ın izni ile