İş gereği ben de yalnız yaşıyorum. Hamile olduğumu öğrendiğim andan doğuma kadar hep yalnızdım. Eşim uzakta olsa da ailem yakındı ama ben yalnız kalmayı seviyordum o dönem. Çünkü tiksinmelerim doğuma kadar devam etti, insan kokusundan bile midem bulanıyordu. Yalnız kalmak iyi geliyordu bana. Bir de bebekle başbaşa kalmak hoşuma gidiyordu, uyandığında göbeğimi açıp hareketlerini izliyordum, tekmelerini falan videoya alıyordum, onunla sohbet ediyordum. Canım sıkıldıkça ailemin yanına gidiyordum ama yalnız kalmayı sevdiğim için genelde evimde oluyordum. Bebeğe veya size neden haksızlık olsun ki duygusal düşünmeyin bu kadar.