Bebeğine karşı sevgi hissetmeyen var mı

Question

39 haftalık hamileyim ama bilmiyorum sanki çok da bir bağlılık sevgi hissetmiyorum çoğu anneler hep konuşurmuş falan ben hiç yapmadım da konuşmadım da içimden pek gelmiyor yani ben de mi sıkıntı var doğduktan sonra düzelir inşallah. Hareketleri falan bazen gülümsetiyor o kadar ama aşırı bi anne duygusu yok bende benim gibi olan anneler var mı doğurunca mı geliyor bu annelik duyguları ya gelmezse nolucak peki. 

Not isteyerek hamile kaldım. 

Answer 1

Sevmemek değilde bende konuşmayı sevmiyorum aslında rahatsız oluyorum sürekli dillendirmekte acayip geliyor insan çocuğunu sevmezmi tabikide sever bunu sürekli dile getirmemek kötü sayilmaz aksine sürekli dile getirmekten bence daha iyi çoluk çocuğun diline maskara olmaktan iyidir bir ara eşimin yegenleri heryerde hamile hamile diyip duruyodu sinir oluyordum en sonunda uyardım bidaha bıraktılar olmadık yerde bile konusulunca rahatsız oluyorum biri sormadikca genelde konuşmam 

Comments

Sizin için hamile hamile diyince mi ? Çünkü bende de var eşimin kardeşi beni her gördüğünde yengem hamile diyip duruyordu bende rahatsız oluyordum sebepsiz yere nedense

---

Evet benim için sürekli hamile hamile burda bebiş var bilmem ne var milletin içinde aşırı sinir oluyordum şimdi bıraktılar artık demeyi çocuk olunca pek bişey diyemiyosun ama analarida uyarmiyor çocuk dediğimde 10-11 yasindalar

Answer 2

İlk bebeğin mi ? Yani bence çoğu kadın bu duyguya aşıktır. Belki seninki sonradan oluşur. Herkesin duygu durumu farklı kimi çok duygusal kimi duygularını kolay kolay belli etmez. İnşallah doğunca bebeğine çocuğuna sevgini hep hissettirebilirsin. 

Comments

Evet ilk bebeğim. Tam tersi herkes benim için çok duygusal olduğumu düşünmüştür ama bu konuda sanki duygusuz gibi hissediyorum belkide kucağıma almam gerekiyordur. Bir de şöyle bir şey var hiç bir zaman çocukları seven biri olmadım yani öyle bebek çocuk aşığı değildim ama insan kendi çocuğunu sever herhalde

---

Canım bende seni gibi hiç çocuk sevmezdim hela agliyan deli olurdum ama kendi çocuğu farklı oluyor kucağına aldığında o cennet kokusu içine çektiğinde onun kendinde bile sakınır sin emin ol

---

İnşallah teşekkür ederim

---

Bende öyleyim hiç bir bağ kuramıyorum heyecan sıfır birde eski hayatıma dönebilir miyim korkusu

---

Bende sizin gibiydim endişelenme çok normal herkezin süreci aynı olucak diye bişey yok doğduğu an anlarsın inşallah emzirirsinde çok güzel bı duygu gördüğün an diyorsun zaten benden bı parca rabbimin emaneti sağlıkla kucağına alırsın inşallah

Answer 3

Bence gayet normal doğumdan sonra değişir büyük ihtimalle eğer değişmezse zaten psikologa başvurmak lazım gebelik depresyonu oluyor o

Comments

Bende kucağıma alınca bağlılık oluşur diye düşünüyorum inşallah öyle olur

---

Canınızı sıkmayın çokta düşünmeyin çok düşünmek iyi değil derler. :) O minnak şeyi kucağınıza aldıktan sonra bence sevmeme ihtimaliniz yok tamamiyle size ihtiyacı olan sizden başka kimsenin düzgün ilgilenemeyecegi minnak bir şey. Bende konuşmakta zorlanıyordum. Normal şeyler tam bu baglilik olmuyor hamilelikte ne kadar istesende.

---

Siz böyle söyleyince bi heyecanlandım gerçekten :) teşekkür ederim belki de stres yaptım o yüzden.

---

♥️ olabilir gönlünüzü ferah tutun :)

Answer 4

Annelik duygusu ilk anda başlar içinde büyümesi senin parçan olması canından can olması belki hamilelik psikolojisi belki gelecek sıkıntıları endişe sizi böyle hissettiren ama değil ise bir şey diyemem evlat sevilmez mi hiç. Destek almayı deneyebilirsin.

Comments

Gerçekten destek almalımıyım gerçekten. Bunun şimdiye kadar normal olduğunu düşünmüşümdür hep sonuçta sadece içimde daha görmedim elime almadım falan doğurmayı bekledim hep ama söylediğiniz gibi belkide analık duygusu ilk anda başlar sıkıntım olabilir dediğiniz gibi doktoruma sorayım o zman teşekkür ederim

---

Rica ederim İçinde bulunduğunuz hamilelikten dolayı olabilir depresyon yardım almanız faydalı olur hem size hem bebeğinize

---

Canim benim öncelikle hepimiz için süreç aynı olmayabilir bir yorumda aşırı duygusal olduğumu söylerler demişsin bazı durumlarda insan kendini koruma altına alır şimdi bebek doğmadan ( sonuç olarak herşey olabilir Allah'ım hepimizin bebeğini korusun )bağlanma hissi seni çok korkutuyor ve bu sebeple onu sevmediğini düşünüyor olabilirsin bunlar insanın kendini koruma mekanizması. elbette bir uzmana danışmak en güzeli. Mesala bende çok çocuk istedim yıllarca eşim istemedi başının etini yedim hala çok istiyorum ama bazen aklıma geliyor sorumluluğu çok ağır sonra diyorum şimdi bana sorumluluk olarak görüneni o doğduğunda aşkla yapicam.

---

Haklı olabilirsiniz bazen acaba nasıl bir yüzü olucak kime benzicek diye düşünürken birden kendimi ya sakat doğarsa ya zihinsel bi sıkıntısı olursa napıcam ben diye düşünürken buluyorum kendimi o yüzden bebekle ilgili hiç bişey düşünmek istemiyorum.

---

Canim benim sen aslında korkuyorsun endişe içindesin bunu sevmiyorum olarak dillendiriyorsun. İman bana benim de ilk hamileligim o kadar korkuyoumki o yazdığın herşeyi düşüne düşüne bir hal oluyorum sonra başlıyorum sesli sesli duva etmeye. Kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Sonra diyorum benim böyle panik ve endişe içinde olmamın sebebi hamilelik hormonlar bu geçici bir durum.

---

Teşekkür ederim bir nebze içimi ferahlattınız. Allah razı olsun