4 ay önceki halimi okudum şu an.. İçim yandı.. Ben de bebeğimi doğumdan 40 gün sonra kaybettim, o hastaneden gelen telefon.. Benim, bebeğimi toprağın altına nasıl koyacağım diye yerlerde sürünmem.. Çok acı çok.. Ağlayarak okudum, evlat acısının üzerinde bir acı daha yoktur.. İnsanın kolu bacağı kopsa bu kadar canı yanmaz.. Allah'ım sana sabır ve dayanma gücü versin kardeşim.. Bu dünyada yarım kalan hayallerimizi, Rabbim Cennetinde doya doya yaşamamızı nasip etsin.. Hüküm Allah'tan gelince, elden bir şey gelmiyor.. İnsan çaresizliğin ne demek olduğunu bir yoğun bakım kapısı önünde, bir de mezarlıkta anlıyor.. Konuşmak istersen, istediğin zaman yazabilirsin..