cnm yazıcam demiştim. Öncelikle salı sabahı saat.9. 30. Girdim ameliyathaneye. Ama hemen ameliyat başlamadı herkes hazırlık yapıyordu. Tahminen bi 20 dk durdum içerde bişey olmadan. Sonra anestezi uzmanı geldi. Belime bi iğne yaptı. Bacaklarında sıcaklık hissedeceksiniz dedi. Sonra bi sıcaklık geldi ayaklarıma. Tahminen iki dk ıçinde uyustu bacaklarım. Sonra yatırdılar beni masaya. Önüme demir çubuğu koydular. Onun üstüne örtüler. Bu arada sontamı takmışlar. Hiç birşey duymadım. Ameliyata başlamışlar. Yanımdaki kıza sordum ne yapıyorlar diye birazdan bebeğin doğmuş olacak dedi. Ve bamm.. kızım doğdu ağlıyor. Hemen ilk kontrolleri yapıldı yanımda. Sonra hemşire fotoğraflarımızı çekti. Tabi artık dikmeye başlamışlardı. Bi yarım saat kadar sürdü dikim işlemi. Hemşireden rica ettim elimin tekini çözdü. Kzımı sevdim biraz. Sonra telefonumu aldım. Kocama kızımızın fotoğraflarını attım. Daha sonrada aradım. Ne yapıyon aşkım dedim. Oda bana asıl sen ne yapıyon dedi. Beni dikiyorlar dedim. Biraz komik diyaloglar geçti aramızda. Bu arada kızım bebek hemşiresinin elinde bekliyor.. Kızlar herkesin doğum hikayesi farklı olur. Ama size dayatılan korkularla yaşamayın. Benim ikinci sezeryanımdı. Çok rahat geçti. Doğumdan sonra baş ağrım olmadı. Kahve içtim. Sizi kaldırdıklarında bol bol yürüyün. İlk gün biraz acımalar oluyor yürürken. Ama ikinci güne pek birşey kalmıyor. Kendinizi kasmayın. Kimseye de kulak asmayın. Korkularınızı doktorunuzla paylaşın. Hepinize hayırlı doğumlar.
