Bir ben böyleyim sanıyordum. Cok kötü. Artık evde eşyaları firlatmaya başladım. Ben hazır değildim ki bebeğe daha çalışacaktım gezecektim vs dedim eşimi suçladım neden yaptın diye. Aldiramazdim kendisi bilmiyor ama daha önce kürtaj olmuştum bir daha kürtaj olsaydım çok riskli olurdu.
Hamile olduğumu aileme söylemekte çok çekindim ve hakli çıktım. Eşimle kime haber ettiysek hep aynı cevap ' Aman naptiniz daha yeni evlendiniz. Neden acele ettiniz vs vs' Ben zaten şok yaşıyorum hormonlar değişmiş bir de gelip hamile kadına bunlar söylenir mi. Sonra depresyona girdim. Ablam da hamile şu an onunla aramızda üç hafta var. Herkes onu alkışladı aman anane olcaz aman aman bilmem ne. O aşılama bebek diye belki bilmiyorum ama doğanın kuralı heralde büyük çocuklar ne yapsa doğru küçük çocuklar yanlış.
Artık herkesin düşüncesini sildim hamileliğe alıştım. Oğlum oğlum deyip seviyorum hatta iyi ki de gelmişsin dogacaksin diyorum.
Kendim buyutecegim çünkü herkes cahil ve tuhaf kimseye güvenmem. Dört yaşına kadar da kpss hazirlanacagim o kadar yil sonra atanmış olurum. Her şey de güzel olacak. İnş.