Asla sert konuşmayacağım anne merakı onu da anlıyorum ama bende anneyim mesela.. ilk gebeliğim hiçbir zaman cinsiyet hurafelerine inanmadım ve asla bebeğimin cinsiyetini merak etmedim, 5 haftalıkken çok büyük sağlık problemleri yaşadım, düşüncem hep, acaba bebeğime bir şey olur mu tutunur mu oldu, 16da cinsiyetini öğrendim, bıcır bıcır elbise giydiririm, tatlı bir şey olur ay bir de bana çeker sarı saçlı olur dedim bebeğim erkekmiş, dedim ki demek ki eşimden daha çok seveceğim erkek nasipmiş bana, hiç fark etmedi bana, 25. Haftam da düşündüğüm şey şuydu, bebeğim doğsa yaşam kapasitesini geçti mi, bebeğim sağlıklı mı ve o hafta şeker yüzünden koşturdum durdum, şuan 33üm kesin erkek ama doktor hala tahmin de bulunmasa da doğum da süpriz olurdu hiç dert etmezdim, unisex kıyafet alırdım geçerdim. Düşündüğüm tek şey önce bebeğimin sonra kendi sağlığım.
