Lohusa depresyon korkusu

Question

Hanımlar doktorum bayramın 3. Gününe gün verdi spinal anestezi ile sezaryen doğum yapicam daha önce de yazmıştım hissedersem acıyı diye korkuyorum diye hala asamadim korkumu bide üstüne ilk doğumumdan sonra çok ağır şekilde lohusa depresyonu yaşamıştım kabullenememek değildi sadece bişey olmasndan çok korkuyor dokunamiyodm yine aynı durumu yaşarsam diye de çok tedirgin olmaya başladım ilkte lohusa depresyonu yaşayıp ikinci de yaşamayan oldu mu aranızda cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim

Answer 1

Bende ilk sezeryandan sonra depresyona girdim kabullenemedim dogumumu bebeği kendimi yanlız hissediyordum sürekli aglıyordum tek başıma. Şimdi yine hamileyim 16 haftalık ssvd doğum yapmak istiyorum tekrar sezeryan olmak istemiyorum. Kendimi  ona göre hazırlıyorum

Comments

Benim normal doğum şansım çok yok aşırı fazla vajinal varislerim var artı catim dar yani kızım o yüzden doğum kanalına inememisti ilk sezaryeniniz spinal miydi ?? Ve bende aynı şekilde sürekli ağlıyordm ona zarar veririm diye dokunamiyodum

---

Belimden iğne yaptılar korktum panik yaptım uyutmalarını istedim saniyeler içinde uyuttular. Ben normal doğum çok istiyordum ama sezeryan olmak zorunda kaldım. Sezeryan sonradı yanlız o beni etkiledi gurbet tek kaldım

Answer 2

Valla ben ikinci gebeliğim deyim daha doğum yapmadım ama halam ilk dogumunda yoğun lohusa depresyonu yaşamıştı sonra ikinciye hamile kaldı ikinciyi de doğurdu ama nedense hiç mi hiç depresyona dair biseyi yoktu aksine iki çocuğuna da misler gibi baktı ikinci oğlunda daha bilinçli daha korkusuz daha sakindi çok da mutluydu ikiside spinal sezeryandı halamın şimdi üçüncü gebeliği hayırlısını diliyorum senin hakkında da hayırlısı olsun kötü dusunme olumsuz dusunme her daim iyi düşün ki herşey iyi olsun sağlıkla doğsun inşallah 

Comments

Çok teşekkür ederim bi nebze içim rahatladı  güzel düşünmeye aklıma getirmemeye çalışıyorm elbet ama insan korkmadan da edemiyor aynı şeyleri yaşarsam korkusu ile bebek düşüncesi aklmda yoktu ama kızım bi kardeşi olmasını çok istedi

---

Valla canım ben kızımda öyle aman aman bir depresyon geçirmedim ama tabiki her on lohusadan biri gibi bende de bebeğime birşey olacak ay nefes alıyor mu ay iyi mi ay doydu mu ay aç mı yok kimse dokunmasın kimse kucaklamasin kimse kokusunu almasın kimse opmesin psikolojisi vardı yani ki 40ina kadar kimse çocuğuma elini suremedi surdurtmedim nenelerine bile. Babasına bile zor verdim kızımı ama isteyerek yaptığım şey değildi lohusalık piskolojisi gibi biseydi yani istemsiz duygularım bu yönde gidiyordu. İkinci çocuğu hiç dusunmuyorduk bebeğimiz küçük diye 2-3 yaşına gelsin öyle düşünürüz diyorduk korunuyordukda ama kızım 6 buçuk aylıkken hamile kalmışım şuan kızım 9 buçuk aylık bende 14+4teyim başta ogrendigimde konduramadim üzülmedim de değil tabi bebeğim küçük diye ama sonra Allahım nasip ettiyse vardır bir bildiği dedim kabullendim tabi iki haftadır bebeğimi hissediyorum o da çok özel his hissederken çok mutlu oluyorum Rabbime şükür ediyorum ikinci evladı ikinci duyguları nasip ettiği için tek duam sağlıkla sihhatle kucağıma almak. Ara sıra düşünüyorum acaba yetebilecekmiyim diyorum kızım küçük diyorum ikisine de iyi anne yeterli anne olabilecek miyim diyorum ikisini de memnun edebilecek miyim diyorum karalara bagladigim bile oluyor ama sonra iyi düşünüyorum ben güzel verimli bir anneyim diyorum Rabbim bana bu duyguları nasip etmiş anneliği tattirmis diyorum bende layığıyla güzel anne olcam diyorum öyle yani Rabbime sığınıyorum güzel dusunuyorum güzel hissediyorum :) hepimizin hakkında hayırlısı olsun inşallah :)

---

Aminn inşallah vaktinde sağlıkla kucağına alırsın inşallah benim kızım 7 yaşında ona rağmen yetememe haksızlık etme düşüncesi var bende de aynı duyguları tekrardan yaşamak dediğin gibi çok güzel bir şey:)

---

Rabbim sağlıkla kucagimiza almamızı nasip etsin inşallah canım benim

Answer 3

İlkte yaptığınız hataları ikide yapmayacağmiza eminim Perşembe doğumum var herşeyi önden konuştum panik atak oldgumu sakinlestirici falan istediğimi ilk doğumdan korkudan ayağımın tutulduğunu panik yaptığımi falan o yüzden daha bilinçli giriyorum 37 kadar astım bunları bende panik korku endişe duyuyordum sağ salim kucağimiza alalım inşallah ilk çocuk gibi olmayacaktır daha bilgili olacağız daha sakin daha bilinçli 

Comments

Bu gidişimde sakinleştirici durumunu bende konuşacağım aslında dr ma güveniyorum ama işte

---

Amin inşallah sağ salim sağlıkla kavuşuruz bebeklerimize :)

---

Amin canım ama panik varsa tavsiye ederim sonradan komplike oluyo benim ayağım tutuldu mesela titremekten kasilmaktan 10 gün çektim o ayagi

---

Tamam canım çok teşekkür ederim çok ileri derecede değil ama evet panik atagim var o yüzden bunu doktorumla konuşacağım:)

Answer 4

Hayır bence olmaz çünkü ilkte hepimiz tecrübesizdik hiç geçmeyecek sandık, etrafimizdaki çok bilmislere sesimizi cikaramadik, hayatımız bitmiş gibbi hissettik vs vs vs ama şimdi tecrübeliyiz zor günlerin ve zor gecelerin elbet geçip biteceğini görmus olduk. Daha tecrübeliyiz ve karışan kişilere ağzının payını verebiliriz artık. Bir de zamanın aşırı hızlı olduğunu gördük dün gibi ama kaç ay yıl geçmiş birincileri dogurali. Çok çabuk büyüyorlar. Bir de mesela ben ilkte kendimi hangi yönde kötü hisssettiysem ona yatırım yaptım ikinciyi doğurmadan. Mesela alışverişe çıkacak vaktim yoktu giyecek biseyim kalmamıştı şimdi doğurmadan kendimk iyi hissettirecek kiyfaetler aldım doğum sonrası için. Saçlarım aşırı dökülecegi için şimdiden çaresine bakmaya başladım. Ne bileyim gıda takviyeleri alıyorum çok emerjisiz kalmiyim diye . İlkte ki gibi karışan eden olursa ağzının payını alacak bu sefer benden vs vs vs 

Comments

O kadar haklısınız ki doğumdan çıktıktan sonra dedim ilk şey Allah'ım ben naptm  demiştim o kadar küçüktü ki nasıl bakarm demiştim şimdi büyüdü 7 yaşına geldi ve dediğiniz gibi çevreden çok konuşan oldu yapayalnız kaldım kimse beni anlamadı simdi öyle olmayacağını biliyorum ama insan istemsiz tedirgin oluyor çünkü benim kızım o kadar sakin o kadar uyumlu harika bi bebekti ki ne ben onun tadını cikarabilirdm ne o annesinin

---

Evet hepimiz hemen hemen aynı şeyleri hissedip yaşıyoruz ama sonra geriye dönüp baktığımızda da pişman oluyoruz keşke bebeğimi daha çok koklasaydim diye. O günler geri gelmiyor geçen hiçbir an geri gelmiyor iyi ya da kötü hepsi elimizden kayıp gidiyor o yüzden anın tadını çıkaralım

---

Aynen öyle çok haklısın bu sefer zorluğuyla kolaylığıyla tadını çıkarmaya bakılmalı:)