28 yaşındayım 8 aylık hamileyim eşim çok düzgün bir insan onu çok seviyorum şüphem yok ama son aydır çok kramplarım ödemlerim var o yüzden ne ilişki yaşayabiliyorum nede aynı yatağı paylaşabiliyoruz çünkü işi çok ağır benim yüzümden uykusunu alamıyor çok kez uyanıyorum sağ sol derken uykusu kaçıyor psikolojim darmadağın oldu onu düşündüğüm için ayrı yatırıyorum suyum da fazla ekstra sancılarım oluyor merak ettiğim şey kendimi çok çirkin hissediyorum sanki eşim beni sevmiyor gibi kendimi buna inandirdim ona söylüyorum seni her halinle çok seviyorum normal bu durumlar geçecek diyor ama ben çok yetersiz çaresiz hissediyorum kendimi lütfen bana teselli değil de daha gerçekçi şeyler söyleyin yoksa ben üzüntüden sağlıklı bir mental lohusalık dönemi geciremicem
