Estağfurullah canım dert değil :) ama hep öyle olur zaten biliyo musun. Sen didinir çabalar kafaya takarsın, olmuyo zaten ara verelim dediğin zaman kendiliğinden yoluna girer meseleler :) Diyorum ya ne kadar kafaya takarsan tak herşey olacağına varıyo en sonunda kendini yıprattığınla kalıyosun. Benim ilk gebeliğim bu, hani ufaktan bi istek var ama bebeklik süreci ve dini eğitim sorumluluğu çok ağır geldiği için öyle illa olsun hemen olsun kafasında değildim. Korunmayı bıraksam da adet günü gelsin de test yapıyım durumu da yoktu. Hatta ilk ay ya adet olmazsam diye korktum bile. Görümcelerim bebeklerine küçük gelenleri vermeye başladılar ortada hol yok yumurta yokken, arkadaşım baya kızdı niye bu kadar erken veriyolar üzülürsün onları gördükçe diye. (Kendisinin hamile kalma süreci biraz uzun sürdü ve ciddi anlamda doktor doktor gezdi ve kendisi bebeklere acayip düşkün) Ona bebek hemen olacak diye delirmediğimi defalarca kez anlatmak zorunda kaldım. (Bu arada kıyafetlerin arasında cidden çok tatlı olanlar var insanı özendirmiyo diyemicem) Sonuç olarak Allah bu zamana yazmış bebeği, bu zaman nasip oldu. Eylül sonu düğün, Mart başı gebelik başlangıcı gibi bişey oldu. Birkaç güne 13 haftalık olucak benim bebeğim de Allah nasip ederse
