Gebelik belirtileri genelde insana çok iyi hissettiren şeyler olmuyo. Adetim gecikmeye başlamadan mide bulantıları başladı, yumurtalık ve kasıkta ara sıra giren kramplar da aynı günlerde başladı, normalde acayip sevdiğim pek çok şeyden düşünmek bile istemeyecek kadar tiksindim, önce aç kalırsam mide bulantısı şiddetlenmeye başladı, sonra ne yesem midemi bulandırmaya ve kusturmaya başladı. Halsizlik, yorgunluk her daim gırla zaten. 14 haftalık hamileyim, İki aya yakın zamandır karnımı bir öğün bile olsa gerçekten doyurabildiğim tek gün dündü, yediklerimin yarısını da gece yarısı öğüre öğüre kusmaktan perişan oldum. Nerdeyse asla geçmeyen şişkinlik ve karın ağrısı, kıvrandıran mide ağrıları, mide asidine maruz kalmaktan cayır cayır yandığı için uyumaya bile müsade etmeyen boğaz ve yemek borusu ağrıları.O süreçte 13 kilo civarı verdiğimi ve kan oksijenimin düşmesi gerekçesiyle sevk edildiğim hastanede yapılan testler sonucu akciğerlere pıhtı atma teşhisi konulduğunu ve 2 haftadır kan sulandırıcı iğne vurulduğumu (doktor 6 aylık bi tedaviden bahsediyordu, büyük olasılıkla doğurana kadar günde iki kere kan sulandırıcı iğne vurulmaya devam edeceğimi) saymıyorum bile daha. Yani diyeceğim o ki, bu şeyleri yaşamadığın için şükretmen gerekiyo, dertlenmen değil.