Benim de ilk gebeliğimdi, yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım. Kesinlikle hamilelik sürecinde ne doğum videosu açtım izledim ne de sezaryen mi olsam normal doğum mu olsam diye düşündüm. Süreç hakkında tek bilgim normal olursa 1 gece sezaryen olursa 2 gece hastanede kalacağımızdı 2 gün öncesinde düzensiz sancım başladı, ertesi gün sabah da lekelenme şeklinde sabah wc de peçetede kan lekesi gördüm. Dr u aradım, 38. Hafta bitmek üzereydi. Daha sancım var demeden beni hemen hastaneye çağırdı. Nst ye bağlandım, o esnada 2 kez sancım gelmesine rağmen sancı çıkmadı. Kendisi kontrol etti ve 4 cm açılma olduğunu bebeğin kanala girdiğini söyleyerek ertesi gün sabaha yatış istedi. Hala hem normal hem sezaryen olma ihtimallerim eşit durumdaydı. Hastaneden çıktık, yemeğe fln gittik eşimle sancım ara ara beni yoklarken sancılarım düzene girmişti. 39+0 da yatış yapmış oldum. Öğleye kadar açılmayı bekleyeceklerdi, olursa normal doğum yapacaktım. Olmazsa sezaryen olacaktım. Bizimki öğlene kalmadan doğdu. Ne nişan anlatıldığı gibi gelmişti, ne de suyum geldi (doğuma almadan önce onu kendileri hallettiler). Ilk doğumum olduğu için korkuyordum ama ebelerle geyik yapmaktan geri kalmıyordum doğuma girmeden hemen önce başladım hamileliğim bitecek doğuracağım diye ağlamaya. Hem bedenimden ayrılmasının vedası hem kucağıma alacak olmanın heyecanı ne hissedeceğimi şaşırtmıştı. Eğer sancı çekersen bil ki en ağır acı o, doğum fln kendiliğinden oluyor. Önce kendine, bedenine ve bebeğine güven. Başaracaksın. Dikişlerim fln dikilirken umrumda olan tek şey, ne zaman bitecek de bebeğimi kucaklayacağımdı. Kendini korkutma, o bebeğin kokusunu illa ki doya doya koklayacaksın.
Sağlıkla kucaklarsın inşallah.