Olacakla öleceğin önüne geçilmez diye bi laf vardır bacım bilir misin? Bi kere öyle oldu diye her seferinde öyle olacak diye bi kaide yok. İyi düşün iyi olsun. Allah'tan iyi olanı istemek dururken kendini yiyip bitirmek ne kadar doğru? Baktığın zaman zaten senin elinde ya da inisiyatifinde olan bi durum değil bu. Hastanelik oldum geçen ay. Çarpıntı vardı, ciddi anlamda nefes darlığı vardı, 3 adım atarken dahi baş yukarı koşuyomuş gibi sıkışıyodum ayakta duracak halim dermanım kalmamıştı, şiddetli öksürük vardı, iki büklüm oluyodum öksürürken, sanki adetmişim gibi ped kullanmaya başlamıştım iç çamaşırı değiştirmekten bıkıp, namazımı oturarak kılarken secdede tesbihatı tek nefesle yapamayacak kadar kötü duruma gelmiştim, akciğerlerine pıhtı atmış dediler, durumun kötüye giderse bebeği alabiliriz dediler, yaşama şansı yok dediler, önce senin iyi olman lazım dediler, çevrem panik kıvamdaydı, zerre stres yapmadım desem yeridir, nasibi varsa olur nasibi yoksa ölür dedim, aynı şey benim için de geçerliydi tabi, bunun bilincindeydim. Ama ben hamile olduğumu öğrendiğim gün Allah'a emanet ettim bebeği, içim rahattı yani. Kendim zaten her durumda Allah'a sığınmış durumdayım. Velhasıl yarın 20 haftalık olacak bebek, nefes darlığı problemini aştım Allah'ın izniyle, öksürük geçti, sıkışmalar geçti, kaçırmalar geçti, çoğu zaman hala halsizlikten ötürü ayakta kılamıyorum namazımı ama o zamana kıyasla çok çok çok iyiyim Allah'a şükür. Dert etme dua et yani bacım