37+4 ile oğluma kavuştum.Doğuma giderken en büyük korkum suni sancı almaktı ama hiçte öyle korkulacak bir şey değilmiş.Belki dozunu ayarlamakla yada gidişata göre suni sancıya devam etmekle ilgilidir bilmiyorum.Doğumum 18 saat sürdü bunun son iki saati sancılar çok şiddetlendi.20sinde suyum gelince hatta muayene esanasında patlayınca öğlen 2de hastaneye yattım ama açılma bir parmak ucuydu ve sıfır sancıydı.Bir süre nstye bağlayıp beklettiler ara ara kalkıp yürümeme izin verdiler akşam 4-5 gibi suni sancı takıldı 8 e kadar dozunu biraz biraz artırdılar çorba ve su içtim tekrar nst ye bağlayıp suni sancıyı çıkardılar. Artık sancılar düzenli bi şekilde oluşmaya başladı tabi ben hissetmiyodum nstde gözüküyodu.Gece 12 de aralıklı sancıları bende hissetmeye başladim ama açılmam hala bir parmak ucuydu.Sancı 4e kadar iyice arttı açıklık daha 3 cm olmuştu rica ettim annemi yanıma aldılar belime sıcak su uyguladık anlık rahatlattı ve artık doğurmak istiyordum :) sonunda saat 6yı geçerek dayanamadığımı söyledim ebe kontrol etti süpriiiz 9 cm açıklığın var doğuma hazirlıyoruz dedi çok heycanlıydı :) Evet kıvranıyordum ama ebe hemşire hazırlanıp başıma biriktiler ebem benle konuşup sakinleştirip durumu anlattı bu beni psikolojik rahatlattı saat 6.40 3.ıkınmada bebiş geldiiiiiiii:) Bu arada doğumhanede bağıranlara kulak asmayın insanı ürpertiyor o an :D Kendinizi kontrol edin o anın geçici olduğunu aklınızdan çıkarmayın.