ben tüp bebekle anne olabilmiş bu uğurda ameliyat olmuş biriyim. sadece önce mantıktan yanayım. ben kendi gebeliğimde kalp atışını duyana kadar kendimi hamile saymadım. ki doktor da böyle görüyor bu durumu. kan değerimi görünce hiç sevinmedim çünkü kayıp ihtimali hala yüksekti. bunu kabul etmek anne psikolojisi için uzun vadede daha hayırlı. bazen dost acı söyler. ben de burada silik çizgi görene; "aa hayırlı olsun hamilesin" diye kesin cümle kuranlara kızıyorum. çünkü ümitlendirmek benim yaptığımdan daha acı verici bence. ama kimseye de burada saydırmıyorum kızdım diye. benim yorumum post sahibini ilgilendirir. tepki verecekse o verir. lafımın da arkasındayım hala. örneğin 100 kan değeri görmek hamilesin demek değildir. bu değer de düzenli artış var mı, kese oluşuyor mu, bebek görünüyor mu ona göre hamilesin der doktor. kan değeri yükselince kime gebe kaydı açılmış hastanede de biz burada hamilesin diyerek kutluyoruz insanları? tekrar söylüyorum ümitlendirip sonra üzülmesine vesile olmak baştan gerçekleri söylemekten daha acı verici BENCE.