Ilk cocugumda acemiydim aman bi yeri kirilir bisey olur diye korkuma kucagima bile alamiyordum biraz zayif dogmustu. Ama 2
Cocugumda daha da bir sanki annelik hormonlarim artti. Belkide yogum bakimda yatti ona nazaran oyleyim normalde sinirli bir insanken suan bebegim 52 gunluk hala duygusalim 2 cocugumada her gece dua ederek yatiyorum. Sana soyle diyim uykusuz kalirsin uyusada dinlensem dersin bebegin uyur bu sefer saatlerce beklersin ki uyansada sevip koklasam diye özlersin 
boyle tuhaf bir duygu annelik. Ilk cocugumda genel anestesi olmustm bebegimi gorememistim. 2. Cocugumda ise spinal oldum ilk ben gordum bebegimi. Ama her 2 durumda da bu guzel sey benimmi diye kendine soruyosun :) inanamiyosun. Hergece dualarla yatiriyosun. Etraftakilerden kiskanabjliyosun :) aman cocuguma dokunmasinlar ws gibi dusunebiliyosun tamamen cok guzel ve özel bir duygu. Bosuna buyurmamis rabbim cennet analarin ayaklari altinda diye. Rabbim gonulden isteyen herkese tattirsin bu duyguyu insallah.