Kesinlikle öyle bende insanlara bakınca öyle diyorum. Nereye gitsem burnumdan getiriyorum. Hep bir tedirginlik, korku, endişe, stres. Eve geliyoruz evde durmak istemiyorum. Dışarıya gidiyoruz orada geriliyorum eve gelmek istiyorum. Sürekli ölüm korkusu. Kafamda senaryolar. Bir heyecan geliyor anlık bir şey yapacak olayım zaten öleceğim moduna geliyorum elim kolum kalkmıyor yatak döşek yatmak istiyorum. Biri bir laf diyor bunu neden dedi yoksa öleceğimi mi hissettiye kadar gidiyor ucu. Kimseyle konuşmak kimseye kendimi anlatmak istemiyorum. Bir iki insanda beni arkadaşlıktan soğutunca arkadaş edinmekten biri ile samimi olmaktanda korkuyorum. Senin adına sevindim Rabbim muvaffak etsin inşaallah.