Merhaba hamile arkadaşlarım Hayatımın en kötü günlerini geçiriyorum kimse beni anlamıyor benim piskolojimi düşünmüyor. Kimse kendini benim yerime koymuyor. Ben kendimi çok kötü hissediyorum. Sanki herşey ters gidiyor cezalandiriliyorum gibi geliyor. Hiç bir zaman isyan etmek istemedim isyan etmedim. Ama isyan edecek duruma geldim artık. Ben bebegimimi düşünecem evde duran beni özleyen kızımı mi düşünecem kendimi mi düşünecem yoksa bu kadar sıkıntıyla mi uğraşacam. Hamileligim çok kötü geçiyor ne olur bana dua edin arkadaşlar. Stresden kendi kendi mi yedim bebegim zarar görmesin ne olur bana dua edin. Kendimi yanlız kimsesiz hisettim buraya yazdım başınızı agritmak istemezdim özür dilerim. Hakkınızı helal edin yazan yazmayan herkese de teşekkür ederim.
