Bende defalarca buradan yazdım bir kaç kişi öğüt verdi ama hiç birisi de iyi gelmedi. Bazıları bende yaşadım bu durumu dedi bazilari psikiyatri önerdi. Çok kötü bişey benim kırkım çıktı ama tam anlamıyla atlayamadım. Saçımı başımı yolmak geliyo inanki bazen içimden. Ben doğum yaptığım gün eşim dükkan açtı. Sabah sekizde gidip akşam onbir de geliyo her gun ama! Düşün sene tatilimiz yok bayramimiz cenazemiz düğünümüz yok. Bu beni çok bunaltiyo düşündükçe daha ,25 yaşındayim eşimle vakit geçirmek istiyorum her genç gelin gibi. Kaynanam sürekli benimle aslında çok iyi birisi bana hep yardımı dokunur ama inanki kaynanamdan bile soğudum bu dönemde. Eşimi istiyorum sadece onunda dükkanı kapatıp benimle uğraşacak zamanı yok. Biryere çıkamıyorum gözlerim pencerelerde kaldı :(((