Öncelikle hamileliğim boyunca burada sorularımı cevaplayan, bana yol gösteren ve benimle duygularımı paylaşan herkese çok teşekkür ederim. Çok arkadaşım, soru sorabilecegim kimsem olmadığı için burası bana çok yol gösterici oldu.
Hamileligim boyunca normal doğum isteyen ve destekleyen biriyken doktorun çatın dar demesi nedeniyle sezaryen gündeme geldi. Devlet doktoruna da gittim ama içimi rahatlatmadı. Normal inat edersem ve doğumda bir sıkıntı olursa kendimi hiç affetmeyeceğimi bilerek ne kadar istemesem de sezaryen doğumda karar kıldım. 39 haftalik 3750 gr olarak kizimi kucağıma aldım. Şu an kızım 47 günlük oldu.
Açıkçası iki tür doğum da insanı korkutuyor. Spinal anestezi ile doğum yaptım. İğne yapılırken ne kadar rahat bırakırsanız kendinizi sonrasında o kadar az sıkıntı yaşarsınız diye duyduğum için kendimi rahatlattim. Doğumdan bu yana hiç bel ağrısı sıkıntım olmadı. İğne yapılırken de kola yapılandan bile daha az acı hissettim diyebilirim.
Eşim de yanımda oldu. Eşimi kesiyi attıktan sonra içeri aldılar. 5 dakika bile geçmeden bebeğimi gördüm. Spinal olduğum için çok mutluyum. Onun ilk sesini duymak çok harika bir şey. Hemen temas etmek görmek harika.
Bebeği götürdukten sonraki kısım daha uzun sürüyor. Doktorum o sırada şarkı söylüyordu :D
Doğumdan sonra sütüm hemen geldi. Odaya çıkar çıkmaz emzirebildim. Çok şükür bebeğimin de emme refleksi iyiydi. Ben odaya geldiğimde bebeğim ağlıyordu. Kimse sakinlestirememisti. Kucağıma verdiklerinde hemen sustu. Muhteşem bir his.
4-5 saat bacaklarım uyuşuktu. Sanki kendi bacaklarım değil gibiydi. Birileri oynatıyor ben izliyorum çok değişik. :)
Uyuşukluk geçince ilk kalkış yapıldı. Açıkçası sezaryen sonrası ilk kalkıştan çok korkuyordum. Ama ağrı kesici falan verdiler ve söylenen her şeye uydum. Asla korktuğum gibi acı verici değildi. Elbette ağrı sızı oluyor. Ama siz ne kadar üstüne giderseniz o kadar çabuk iyilesiyorsunuz. Ben birkaç kere eşimle yürüdüm. Sonra yalnız yürüyüş yapmaya başladım.
Sezaryen sonrasi hasta psikolojisine girmedim. Elbette ki yardıma ihtiyacınız oluyor ama ne kadar hareketli olur üstüne giderseniz o kadar çabuk toparlıyorsunuz gerçekten. Ben ikinci gün bebeğimle kendi başıma ilgilenmeye başlamıştım bile. İkinci gün 2 saatlik yola gittim. Sadece 1 kere ağrı kesici almak isteyecek kadar ağrım oldu. 1 haftaya tamamen toparlanmistim. İlla ağrı sızı oluyor ama zorlayacak kadar değil.
Böylece hamilelik yolculuğumu bitirmiş oldum. Uzun uzun yazmak istedim çünkü benim gibi korkan, soru işaretleri olan insanlar olduğunu biliyorum. Buradayken mesela sezaryen sonrası ile ilgili öyle şeyler yazılıyordu ki aşırı korkarak girdim ameliyata. Herkes bir değil. Biraz da psikolojik ve dayanma gücü ile alakalı.
Ben artık bebek bakımı kısmında aktifim. :) Sezaryen ile ilgili sorulara açığım.
Allah şu anda hamilelik sürecinde olan herkese sağ salim bebeklerini kulaklarına almayı nasip etsin.