Gebelik bunalımı yaşayan var mı

Question

Hamileliklerim baslar baslamaz 5 hafta itibariyle hep bunalima girdim syan 6+6 dayim surekli agliyorum hayattan zevk almiyorum asiri mutsuzum boguluyorum. Yemek yemek istemiyorum kebdime gelemiyorum bu sekilde bi sey yasayan var mi ? Bosanmak bile geciyor aklimdan. Antidepresan kullanamayacagimi biliyorum bu sekilde psikiyatri veya psikologa giden oldu mu tavsiyeniz var mı :(((

Answer 1

Bunalım degilde haksızlık hiç bir is yapasim gelmiyor yorgunum hep

Answer 2

Bende aynı durumları yaşadım huzursuzluk vardi ama eşim destek oldu sende destek alabilirsin konuşmayı dene gecicek bu günler 

Answer 3

Maalesef hormonlar olumsuz etkiler oluşturuyor bu süreçte. Bebeğimin hareketlerini hissedene kadar devam etmişti bu bende. O minik hareketleri hissetmeye başladıktan sonra hayatın eskisinden daha anlamlı hale geliyor emin ol. İleriyi düşünerek kendini motive et, her şey iyi olsun. 

Answer 4

Sanırım cogu kisi yasiyor. Benim lohusalik sonrasinda da devam etti. Kesinlikle ya bir psikologla yada sizi dinleyebilecek biriyle görüşün. Çünkü hamilelik ve sonrasinda hormonsal olarak ağır depresyona yatkin oluyoruz. Kesinlikle size arada yardim eden biri olsun. Yürüyüş yapin, surekli bir arkadaşınızla kahve icin. Kendi kendinize kalmayin derim. Kendimden biliyorum, kendi kendime kalinca daha da cogaldi. Hatta ben dayanamiyorum diye cok kapi disari ciktigim, ben boyle bir hayat istemiyorum dedigim oldu. Bu gunler de gececek, emin ol, bu durum normal. Onu soylemek isterim sana.☺️

Comments

İlk gebeligimde boyle olmustu. Her sey uwtume geliyordu bosandim hatta. Dediginiz gibi dogumdan sonra da depresyonum devam etti. Ama ben o siralar bosaniyorum vs diye oyle oldu sanmistim. Ikinciye evlendim ve yine hamileyim yine ayni seyler eşim ne dese batiyo bi sey demese batiyor bi tek kizima tahammulum var kimseyi goresim yok. Allahim insallah cabuk gecer. Cocuklari cok seviyorum cok cocugum olsun isterdim ama allah yazmasin bi daha hamile kalmak da istemiyorum delirecegim bu sehirde arkadasim da yok esimin memleketindeyim. Fenalardayim allahim anlatamam bunalimimi :((( yemek yaomak istemiyorum bi twk kizim icin yapiyorum kendim icin ne yapmak ne yemek ne de esim icin hic icimden gelmiyor delirmem insallah.

---

Ben de kayinvalidem ile oturdum ilk hamileligimde. Ben de ayni seyleri yasadim. Tabi biraz farkli haliyle. Su an ikincisine hamileyim, yaklaşık 6 haftalik. İlk depresyonum tam gecmemisti. Simdi tekrar hamile kalinca ayni seyleri yasamaya basladim. Oglum olmasa yemek yapmicam. Aksam cok zor yemek yapiyorum. Oglum evi aşırı dagittigi icin evi temizlemek zulüm gibi geliyor. Evim su siralar daginik ve pis. Esimle durumumu konustum. Ben boyle boyle oluyorum dedim, internette baktim. Hatta baktigim bir videoda o kadin da esine soguma, evi birakip gitme, cok aglama, halsizlik gibi sikayetlerinin oldugunu, hatta en ucta kendine zarar vermeyi düşündüğünü soyluyordu. Psikoterapi almis ve duzelmisti. Ben de tekrar baslayacagim. Cunku boyle olmak istemiyorum. Bu durumun normal olmadigini ve once kendim iyi olayim ki ogluma da bebegime de esime de faydalı olabileyim kafasiyla bakiyorum artik. Once kendimizi iyi edelim. Gercekten zor durum canim. Ben seni anliyorum. Ben de cok farkli durumda degilim. Yalniz degilsin, bunu bilmeni isterim.☺️

---

Benim de evi mok götürüyor. Bugun ben de agladim konustum kotuyum gidesim geliyor vs diye adam da benimle aglayacak gibi oldu cok uzuluyor ama elimde degil. Yemek yapmaktan nefret ediyorum sana da ayrı üzüldüm Allah yardimcimjz olsun Agustos gelse de bi ciksa bebekler :(

---

Erkekler bu hallerimizi pek anlayamayabiliyor, farkli degerlendiriyorlar. Onlara gore dokuz ay sonra bebek anne karnindan çıkıyor sadece. Pek hakim degiller. Anladikca daha yardimci ve anlayisli olacaktir. Agladigin seyler, uzuldugun seyleri anliyorum ama hamilelikten de dolayi daha hassas ve daha detayli dusunmeye yatkiniz. Ben agliyorum, sonra da hayır ben boyle olmayacagim deyip zorla ufak seyler yapiyorum. Çocuğu olan birkac kişi ile görüştüm. Cocugun ister istemez buyuyecek, bir noktada seni bile istemeyecek. Zaten bes alti sene sonra anaokuluna basliyorlar. Sonra zaten her yere gidip geliyorsun. Kendine vakit ayiriyorsun , biraz sabret demislerdi. Sabrediyorum. Yaşadığımız sey sonsuza dek surmeyecek ve bu bir surec. İnsallah bir an once karnimizdaki bebis de buyur de biraz daha rahatlariz. ☺️ Sanirim bos yere cennet annelerin ayaklari altinda degil.☺️Allah yardımcımız olsun.☺️